Hüznün Kuşları
ben bütün hüzünleri denemişim kendimde
canımla besliyorum şu hüznün kuşlarını
bir bir denemişim bütün kelimeleri
yeni sözler buldum seni görmeyeli
Sesimin pınarı kuruyor
susunca sesinin kuşları
Uzayıp giden bir bozkır
kesiliyor dudakların
kavruluyor yalım yalım...
Sesimin pınarı kuruyor
susunca sesinin kuşları
Sesimin pınarı kuruyor
susunca sesinin kuşları
Sesimin pınarı kuruyor
susunca sesinin kuşları
“Sesimin pınarı kuruyor
Susunca sesinin kuşları.”
Sayfa 16Kitabı okudu
Sesimin pınarı kuruyor
Susunca sesinin kuşları
Sayfa 15Kitabı okudu
Canımla besliyorum şu hüznün kuşlarını…
Cemal Süreyya / Hüznün Kuşları
Sesimin pınarı kuruyor
Susunca sesinin kuşları...
Sayfa 12Kitabı okudu
~ Sen Vardın Hiçbirisi Yokken ~
Adın hiç sorgulanmayacak, sonra içli bir sessizlik gelecek ardın sıra, daha sonra derin bir sessizlik bu şehri yağmalayacak, bir elma tam ortasından ikiye ayrılacak, daha sonra büyük bir hüznün tımarlanma hikâyesi uzayıp gidecek, uzun uzadıya düşünmek beis bir yoksulluk getirecek.
Tüm şehrin sağlığı bozulmuş kuşları penceremin önüne tüneyecek ve aklımdan yalnızca her zaman habis bir duygu mudur acaba aşk, sorgusu geçip gidecek.
Bunu da hiçkimse büsbütün bilmeyecek.
Dedim ya, sen var olacaksın, hiçbirisi yokken.
Çünkü, ağacı olmayan orman misali, sabıkası olmayanı da bu hikâyenin sonunda yine kimse sevmeyecek.