Kul kibirlenip böbürlenerek tavırlarını buna göre yönlendirirse Allah onu yere indirir. | Hz. Ömer (r.a)
Nemrut kibirlendi de ne oldu! Küçük bir sivrisinek burnundan girdi ve neticede kafasını parçalatmak zorunda kaldı. Rezil ve rüsva olarak çekti gitti. Firavun kibirlendi, o da boğuldu, telef oldu. Ebu Cehil kibirlendi, onun da canı cehenneme gitti. Nefsine mağlup olup ona kötülük yapan kendisini beğenmişlerin hiç birinin sonunun iyi gelmeyeceği herkesin malûmudur. Şeytan kibirlendi. Ebediyen Allah'ın rahmetinden kovuldu.
Sayfa 102Kitabı okudu
Hz. Ömer (r. a) :
" Çok gülenin heybeti az olur. Şaka yapan hafife alınır. Bir şeyi çok yapan onunla anılır. Çok konuşanın yanlışı çok olur. Yanlışı çok olanın hayâsı azalır. Hayâsı az olanın takvâsı az olur. Takvâsı az olanın kalbi ölür."
“Sabır, boyun eğmek değil, mücadele etmektir.”
~ Hz. Ömer (r.a.) ~
Hırs kişinin hayâsını yok eder.
Hz. Ali (r.a)
Sayfa 162 - Özdemir, Hikmet, Sad Kelime-i Hz. Ali, İst. 2008, s.82Kitabı okudu
Hz. Ömer (R.A.)
"Çok konuşanın yanlışı çok olur. Yanlışı çok olanın hayâsı azalır. Hayâsı az olanın takvâsı az olur. Takvâsı az olanın kalbi ölür."
Sayfa 102 - Semerkand Yayınları, İbn Ebü'd- Dünyâ, Kitâbü's- Samt, nr.395.Kitabı okudu
Bizim ayıbımızı bize yetiştirip, bizi ona vâkıf eyleyene Allah rahmet etsin°
Hz. Ömer (r.a), ayıp ve noksanlarımızı bize söyleyene Allah (cc) rahmet etsin diyerek dua etmektedir. Yapıcı tenkit her zaman faydalıdır. Yani kişinin ayıbını diğerlerinden gizleyerek onu utandırıp o ayıptan men etmek en güzel hediyedir. Kişiye yapılan en güzel iyiliktir. Kişilerin ayıbını herkesin içinde yüzüne vurmak ise doğru bir hareket değildir. Önemli olan kişiyi kötülüklerden çevirmektir.
Sayfa 119 - °Hz. Ömer°Kitabı okudu
Gerçekleşmeyen her şeyin arkasında
Allah'ın bizlere murad ettiği bir hayır vardır.
Hz.Ömer (r.a)
Hz. Ömer (r.a), halifeliği sırasında Şam’a gitmişti. Kendisini karşılayanlar arasında valiyi göremeyince etrafına toplanan şehrin ileri gelenlerinden, “Kardeşim Ebû Ubeyde nerede?” diye sorduğunda, “Şimdi gelir.” dediler. Az sonra da Ebû Ubeyde geldi.
Hz. Ömer (r.a), valisinin yaşantısını görmek istiyordu. “Haydi, kardeşim sizin eve gidelim” dedi. Birlikte eve geldiler. İçeriye giren müminlerin emîri, evin içinde kılıcı, zırhı ve birkaç parça da ev eşyasından başka bir şey göremedi. Bunun üzerine Hz. Ömer (r.a), “Senin bunlardan başka bir şeyin yok mu?” diye sorunca, Ebû Ubeyde (r.a) “Bunlar benim ihtiyacım için kâfidir.” diye cevap verdi. Hz. Ömer (r.a), “Misafirine bir şey ikram etmeyecek misin?” diye sorunca, Ebû Ubeyde kalkıp eski bir küp getirdi. İçinde kurumuş ekmek parçaları çıkarınca, gözleri yaşla dolan Hz. Ömer (r.a), “Ey Ebû Ubeyde! Vallâhi Sen hariç dünya hepimizi değiştirdi.” diyerek ağlamaya başladı.
"Dağlara buğday serpin. Müslüman bir ülkede kuşlar aç kaldı demesinler."
Hz. Ömer (r.a)
Hz.Ömer(r.a) buyurdu:" Gülmesi çok olanın heybeti azalır.Mizah eden kıymetini kaybeder.Konusmasi fazla olanın düşüşü çoğalır. Düşüşü çok olanın hayası azalır. Hayası azalanın takvası azalır. Takvası azalanın da kalbi ölür. "
