Bir bedenin organları gibi olduğumuz söylemişti bize ve biz buna inanmıştık... Kol kesilirken dudak gülüyor, ayak kestirirken kollar el çırpıyor, bir göz ölürken diğer göz futbol maçı izliyor. Bir cinnet olmalı bu!
Oturup düşünüyorum şimdi..insan istemese bile sever mi ki..Bu bizim elimizde olan bir şey değil miydi?Bu derin duygular aslında yüzsüzlük müydü veya aşkın ta kendisi miydi..bilinmez.zaten şu sıralar tek bildiğim şey"seni zamanın sonuna kadar seveceğim".-di