Topal osman
Milli Mücadele'nin başından itibaren Mustafa Kemal'e destek veren Topal Osman, Erzurum Kongresi'nde Paşa'ya muhalefet edenleri susturmak için şiddete başvurarak ileride yapacaklarının ilk işaretini vermiş gibidir. Ölümle tehdit ettiği Dr. Ali Naci Duyduk ve mühendis İbrahim Hamdi Elgen isimli iki hemşerisi yurtdışına kaçmasaydı, başlarına neler geleceğini tahmin etmek pek de zor değildir.
Kampanya: Atsız Affedilmelidir!
Atsız'ın hapse atılmasıyla ilgili ilk protesto bir Alman bilim adamından gelmiştir: Dr. Heinrich Georg Baum. 20 Kasım 1973'te Bon'daki Türkiye Büyükelçisi Vahit Halefoğlu'na yazdığı bir dilekçede olayı protesto ettiğini ifade ediyor, Cumhurbaşkanı'na da bir dilekçe yazdığını belirtiyor ve
Şimdi düşünüyorum. Şehit olursam ben de mi böyle solgun yapraklı birkaç kel ağacın dibine gömülüp terk edileceğim. Fakat bu ne kadar merhametsiz ve ne kadar feciydi.
Sayfa 118Kitabı okudu
Harp sahasının kim bilir hangi kısmında düşmanın attığı topçu mermilerinden patlamayanları bir araya toplamışlar Kilya İskelesi karşısında, adeta küçük bir dağ vücuda getirmişlerdi.
Sayfa 101Kitabı okudu
71. [Alay] / 10. [Bölük]
Teğmen İ. Naci
Ailemin adresi:
İstanbul'da Beşiktaş'ta, Yeni Mahalle'de Bostanüstü'nde, 62 numaralı hanede Musa Efendi. Bu defter kimin eline geçerse bir şehit hürmetine yukarıdaki adrese göndersin.
Sayfa 45Kitabı okudu
"Hayat, hayat... Bir günde ne büyük değişimler gösteriyor. Biraz evvel mutluluğun zirvesine yükselmiş kimselerin biraz sonra talihsiz felaketlerin en alçak derecelerinde yüzdüğü görülür. Birkaç saat evvel şen ve mutlu olan bir vücut, birkaç saat sonra hazin ve feci bir ölüm içinde artık kâinata, talihe, bütün sevdiklerine hissiz kalıyor."
Sayfa 117Kitabı okudu
"Ve şimdi doğrusu kalben pek sarsılmış bir haldeyim."
Sayfa 116Kitabı okudu
"Ümit, ümit!.. Sönmüş bir hayata bir başka canlılık bahşeden ümit. Sen ne mukaddes ve ne muazzezsin. Sende harap ve kırık kalplere yaşattıracak bir gıda veren öyle bir duygu var ki..."
Sayfa 113Kitabı okudu
"Ey millet sen daha ne zamana kadar şehit verecek, şehitlerine ağlayan gözler göstereceksin?"
Sayfa 107Kitabı okudu
"Ben ki, kalbimde senelerden beri vatanım, memleketim için büyük bir aşk beslemiş, fikrimde onun yükselmesi için senelerce neler düşünmüştüm. Kalbimi yokladım. Acaba bu aşk, bu sevgi sönmüş müydü? Hayır! Ona daha büyük bir muhabbet ile coşmuş bir halde buldum. Fakat bu korku neydi? Anladım! Bu düşmanı görmeden onunla boğuşmadan memleket için, millet için didinmeden ölmekten korkuyordum."
Sayfa 72Kitabı okudu
Üzerine ne söylenebilirki?
“Bu defter kimin eline geçerse bir şehit hürmetine yukarıdaki adrese göndersin.”
Sayfa 1Kitabı okudu
Ahiret... İyi, neticede herkesin müracaat edeceği bir kapı idi. Fakat bizim için pek erken değil mi?..
Fakat bilmem bu satırları ailem okuyabilecek mi?.. Defterim oraya kadar gidecek mi?..
Ben ki, kalbimde senelerden beri vatanım, memleketim için büyük bir aşk beslemiş, fikrimde onun yükselmesi için senelerdir neler düşünmüştüm. Kalbimi yokladım. Acaba bu aşk, bu sevgi sönmüş müydü? Hayır!.. Ona daha büyük bir muhabbet ile coşmuş bir halde buldum.
Sayfa 72
Yoksa sevdiklerime kavuşmayı mi nasip edeceksin? Bu yakın olacak mı Ya Rabbi?
Kendisi kim bilir nasıl bir naz u niyaz içinde büyümüş, ne azim bir anne-babanın şefkat ve merhameti ile beslenmiş bu vücutlar şimdi nerede yatıyorlar.
Şimdi düşünüyorum. Şehit olursam ben de mi böyle solgun yapraklı birkaç kel ağacın dibine gömülüp terk edileceğim. Fakat bu ne kadar merhametsiz ve ne kadar feciydi.
Bu bakalım bana da aynı akıbeti mi göstereceksin? Yoksa sevdiklerime kavuşmayı mi nasip edeceksin? Bu yakın olacak mı Ya Rabbi?