Faşizm,en azından Alman versiyonu, sosyalizmden yalnızca kendisini savaş konularında daha verimli hale getirecek özellikleri ödünç alan bir kapitalizm biçimidir.Almanya'nın iç işleyişinde sosyalist bir devletle paylaştığı pek çok özellik mevcut.Mülkiyet asla ortadan kaldırılmadı,hala kapitalistler ile işçiler var ve-bu esas mesele ve dünyanın dört bir yanındaki zengin insanların faşizme sempati duyma eğiliminde olmasının gerçek sebebi-Nazi devriminin ardından genel olarak aynı insanlar kapitalist ve işçi olmayı sürdürüyor. Fakat aynı zamanda,Nazi partisinden ibaret olan devlet her şeye hükmediyor.Yatırıma, hammaddelere,faiz oranlarına, çalışma saatlerine,ücretlere.Fabrika sahibi, fabrikasına sahip olmaya devam ediyor ama pratik meselelerde bir müdür statüsüne düşürülmüş durumda.
Maaşlar arasında büyük uçurum olsa da, aslında herkes devlet çalışanı.Böyle bir sistemin saf verimliliği,yani israfın ve engellerin ortadan kaldırıldığı aşikar.Yedi yılda dünyanın görmüş olduğu en güçlü savaş makinesini oluşturuldu.