Arabeskin dibi. İçim daraldı. Resmen sigara koktum sanki o kitabı okurken. Benim de gırtlağım yandı, ben de kirlendim onlarla. Ne kadar pesimist bir kitap. Ne çok kafa sesi.
"Önce hayaller ölür, sonra insanlar..." Shakespeare. Tavsiye etmiyorum.
Düşlerimdeki sensin, İçimin yangınına göz yaşım fayda etmiyor… Gideceğim bütün yollar sana çıkıyor… Gel beraber alalım nefesimizi sevdiğim sensiz boğazımdan geçmiyor. Acıyor içim acıyor canım yandı içim acıyor… Benim içim hiç böyle acımamıştı. Göz yaşlarım kan oldu aktı yüreğime… İçime hançer saplıyorsun delik deşik ettin yüreğimi… Kalp dayanır da beyin ne yapsın buna?
Ahmed Arîf
Öylesine hülya, kutsal ve uzaksın ki… Allah kahretsin beni.
Ahmad Arif
Güneşle ayın bile girmediği bir yerde
Dün ancak gözyaşıyla sönen bir ateş yandı.
Sesini yükselterek karşımda perde perde,
Dün bir kadın ağladı, bir gönül parçalandı...
Kolumun çemberine atarak varlığını
Yandı, yandırdı beni canlı bir kor yığını!
Dün bir kadın gözünün gördüm yaşardığını,
"Senin adın ne?" dedim. "Sorma" diye kıvrandı.
Derdini bir bir açtı karşısında ocağın,
Gözleri dopdoluydu, saçları darmadağın.
Her gece bir yabancı barındıran yatağın
Başucundan göklere bir ah olup uzandı.
Anlattı her kulağın duyduğu yalanları,
Kalbini üç beş karış kumaşla alanları,
Nasıl çevirdiğini yolda geç kalanları...
En hazini evine tek döndüğü zamandı!
İçim bir zindan gibi kilitlendi sevince,
Bu zindanda çiçekten beyaz, ipekten ince,
Aldatılmış, atılmış kadınlar birleşince
Göynümdeki canavar zincirinden boşandı...
Sayfa 106 - YAPI KREDİ YAYINLARI / Bir Ömür Böyle Geçti... / MustariplerKitabı okudu