İçimde bir yangın var ey Aşk. Gönlümde ateş. Gözümde yaş. Gönlüm yangın. Gözüm nehir. Arıyorum ey Aşk, içimdeki yangında, Ateşle yanmayan İbrahim'i arıyorum. Ararken göz çağlayanının eteklerinde ıslanıyorum. Ne o yangın, ne de o gözyaşı temizliyor gönül evimi. "Saçma ey göz gönlümdeki odlara su!"
Bir bilsen ey Aşk, ah bir bilsen, evimin içinde ne denli putlar var.
Nefsimmiş Meğer
Yıllardır kendimi, güyâ tanırdım;
Sanık ben, yargıç ben, hep aklanırdım.
Şeytanı, en büyük düşman sanırdım;
Ondan da beteri.. Nefsimmiş meğer...
Gönlümü, hevâya kaptıran oymuş,
Şuûru, şehvete saptıran oymuş,
Tutkuları, putlar yaptıran oymuş,
En sinsi düşmanım.. Nefsimmiş meğer...
Övgü dolu sözlerine kanmışım;
“Kalbin temiz” demiş, gerçek sanmışım.
Hakk’ı ancak, zor günümde anmışım,
İçimdeki nankör.. Nefsimmiş meğer...
Sayfa 260Kitabı okudu
Inanmaya başlıyordum. İnandıkça devriliyordu içimdeki putlar. Sarsılıyordu insanlığım, ama yıkılmıyordu, yeni yeni inşa oluyordu inancım! İsa'nın havarilerinden miydi, yoksa Hızır'ın askerlerinden mi?
Asaf Hâlet Çelebi
"İbrahim / içimdeki putları devir / elindeki baltayla / kırılan putlar yerine / yenilerini koyan kim"
Sayfa 44Kitabı okudu
PUT - BALTA - İBRAHİM
Ali Rıza KAŞIKÇI
Put...
İbrahim devrinin putları bir yerde toplanmış, öyle hareketsizce bekliyorlardı. Yeri belliydi hepsinin. Bir İbrahim çıktığında gidip putları nerede hazır bulacağını biliyordu. "Kırılacaklar Listesi" sabitti. Hem sayısı da azdı. Dört büyükler... Yardımcı putlar... Yardımcıların
Sayfa 6 - FilintaKitabı okudu
Nefsimmiş Meğer...
Yıllardır kendimi, güyâ tanırdım;
Sanık ben, yargıç ben, hep aklanırdım.
Şeytanı, en büyük düşman sanırdım;
Ondan da beteri.. Nefsimmiş meğer...
Gönlümü, hevâya kaptıran oymuş,
Şuûru şehvete saptıran oymuş,
Tutkuları, putlar yaptıran oymuş,
En sinsi düşmanım.. Nefsimmiş meğer...
Övgü dolu sözlerine kanmışım;
''Kalbin temiz'' demiş, gerçek sanmışım.
Hakk'ı ancak, zor günümde anmışım,
İçimdeki nankör.. Nefsimmiş meğer...
Öyle sevdirmiş ki, dünyayı bana;
Saraylar kurmuşum, üç günlük cana.
Hevâ heves denen, çöplükten yana
Beni sürükleyen.. Nefsimmiş meğer...
Meyhâne meyhâne, hayâl kurmuşum,
Çamurlu yollarda, yalpa vurmuşum,
Adresi hep, münâfıktan sormuşum;
Koynumdaki yılan.. Nefsimmiş meğer...
Sayfa 260 - Sahhaflar Kitap SarayıKitabı okudu