Hayat II
“İnsan kendi gölgesiyle yüzleşip hesaplaşmayı öğrenirse dünya için gerçek bir şey yapmış olur, günümüzün devasa, çözülmemiş toplumsal sorunlarının hiç olmazsa küçücük bir parçasını sırtlanmış olur. Dahası, o insan gerçek birlikteliğe, kendini bilmeye, yaratıcılığa doğru adım atmış olur ve olgunlaşır.”
|| Jung
Sayfa 55 - Metis Yayınları
hiç unutmam bir manolya kadar
beyazdı
ilk göz ağrım
ve kadın şarkı söylüyordu
sonra sustu ve mırıldandı
geceler gündüzlerden daha güzel
ay güneşten daha güzel
özlem sevişmekten daha güzel
Gelen
Ben ölünce gelirim
bir taşa atlar gelirim
parlarım mumunda odanın
ıslak camına dönük,
gölgeler içi yoldan
beklerim sessizliği,
kalmam aydınlığa
yağmurla gelirim
gelirim bekleyin gelirim
saat çalınca
biri gidince
gece inince
Beyaz sedirde oturmanın
duvarlar boyunca yükselmesi
gibi dağılıyordun odaya
bir kitap yerde ve elin dizinde
kucağında deniz
kedisi evin.