Hak teâlâ, Nûr-u Muhammediyeyi hâlk ettiği zaman, halk olan nûr: «LA İLÂHE İLLÂLLAH» deyince Allahu teâlâ bu hi tâba cevaben: «MUHAMMEDÜN RESULULLAH» dedi. Bu iki kelâm:
(LA İLÂHE İLLÂLLAH MUHAMMEDÜN RESÜLÜLLAH) kelime-i tevhid oldu. Kelime-i Münciye oldu. Allahü teâlâ şöyle buyurup: "Kullarımdan bir kimse, bu kelimeyi lisanen söyler, kalbi ile de tasdik ederse, Zât-ı ecelliâlama kasem ederim ki, bu sözü söyleyen kulumu nârda ebedî bırakmam."dedi.