Yazarın okuduğum ilk kitabı. Çok romantik film tadında , elinizden bıraktığınızda ne olduğunu aşırı merak edeceğiniz felsefik yaklaşımların ve güzel açıklamaların olduğu etkileyici bir kitap gerçekten. Dili o kadar sade ve akıcı olmasına rağmen anlattıkları öyle derin ki bir nefes alıp sindirerek okumak daha çok keyif verdi diyebilirim. Yazarın, hemen hemen herkesin yaşadığı, hissettiği, düşündüğü ortak duyguları kelimelere bu kadar güzel dökmüş olması da kitabı okurken ‘ yok artık ya , cidden bende de bu oldu, vay be ‘ gibi tebessümlü tepkilerime neden oldu. Aşık olan adamın herşeyi enine boyuna düşünmesi, bu düşünceleri paranoya seviyesine çıkarması , herşeye bir anlam yüklemesi , kimsenin dikkat etmediği bir şeyin onun için çok anlamlı olması , şüphelenmesi ama yine de toz konduramaması vs gibi bütün duygular yirmi dört bölümde anlatılabilecek en güzel şekilde anlatılmış detayları ile. Yalnız yirmi dördüncü bölüm olan aşk dersleri kısmına bir eleştirim olacak. ‘ Resmen benim yaşadıklarım bunlar, ben de anlatabilseydim böyle yazardım ‘ dedirten yirmi üç bölüm sonrasında o son bölüm bu hissi vermedi. ‘Ah be Alain de Botton oldu mu şimdi bu aşkın üstüne ‘ dedirtti bana açıkçası . Öyle sanıyorum gerçeklerle yüzleşince olması gereken final budur belki de bilemedim.
Son olarak Alain de Botton’a tavsiyemdir ; bu aşk Chloe’nin ağzından da yazılmalı . İnsan Botton’un yorumladığından ziyade Chloe’nin gerçekte neler hissettiğini merak etmiyor değil doğrusu.
Metin T.'nin ilk kitabı 
Zellenbur’un Sıradan Bir Günü. Öylece bakıyorum kitaba. Kapağında tipsiz bir mendebur. Elinde üç başlı mızrağı trident. Poseidon'dan mı çalmış ne? Yoksa bu mızrağı okurlara saplayıp
