Ölüm her şeyin sonu değil; bu kesin.
Ama bütün kitapların yazdığı gibi, inanılmayacak kadar acı verici bir şey.
Sayfa 188Kitabı okudu
Ölüm her şeyin sonu değil; bu kesin. Ama bütün kitapların yazdığı gibi, inanılmayacak kadar da acı verici bir şey..
Ay ışığına batmış
Karabiber ağaçları
Gümüş tozu
Gecenin ırmağında yüzüyor zambaklar
Yâseminler unutulmuş
Tedirgin gülümser
Çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var
Çünkü ayrılık da sevdaya dahil
Çünkü ayrılanlar hala sevgili
Hiçbir ânı tek başına yaşayamazlar
Her ân ötekisiyle birlikte
Her şey onunla ilgili
Telaşlı karanlıkta yumuşak yarasalar
Gittikçe genişleyen
Yakılmış ot kokusu
Yıldızlar inanılmayacak bir irilikte
Yansımalar tutmuş bütün sâhili
Çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var
Öyle vahşi bir tad ki dayanılır gibi değil
Çünkü ayrılık da sevdaya dahil
Çünkü ayrılanlar hala sevgili
Sayfa 77 - Türkiye iş Bankası kültür Yayınları
“yıldızlar inanılmayacak bir irilikte
yansımalar tutmuş bütün sâhili çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var
öyle vahşi bir tad ki dayanılır gibi değil çünkü ayrılık da sevdâya dâhil
çünkü ayrılanlar hâlâ sevgili…”
Sayfa 66Kitabı okudu
Ölüm her şeyin sonu değil; bu kesin. Ama bütün kitapların yazdığı gibi, inanılmayacak kadar da acı verici bir şey.
Ölüm her şeyin sonu değil; bu kesin. Ama bütün kitapların yazdığı gibi, inanılmayacak kadar acı verici bir şey.
Sayfa 188 - YKY - 22. BaskıKitabı okudu
Ölüm her şeyin sonu değil ; bu kesin . Ama bütün kitapların yazdığı gibi , inanılmayacak kadar da acı verici bir şey .
tedirgin gülümser
çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var
çünkü ayrılık da sevdaya dahil
çünkü ayrılanlar hala sevgili
hiç bir anı tek başına yaşayamazlar
her an ötekisiyle birlikte
herşey onunla ilgili
telaşlı karanlıkta yumuşak yarasalar
gittikçe genişleyen
yakılmış ot kokusu
yıldızlar inanılmayacak bir irilikte
yansımalar tutmuş bütün sahili
çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var
öyle vahşi bir tad ki dayanılır gibi değil
çünkü ayrılık da sevdaya dahil
çünkü ayrılanlar hala sevgili
Sayfa 77 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
ayrılık sevdâya dâhil
açılmış sarmaşık gülleri
kokularıyla baygın
en görkemli saatinde yıldız alacasının
gizli bir yılan gibi yuvalanmış
içimde keder
Ayrılık Sevdaya Dahil
- 1.
Açılmış sarmaşık gülleri
Kokularıyla baygın
En görkemli saatinde yıldız alacasının
Gizli bir yılan gibi yuvalanmış
İçimde keder
Uzak bir telefonda ağlayan
Sayfa 69Kitabı okudu
açılmış sarmaşık gülleri
kokularıyla baygın
en görkemli saatinde yıldız alacasının
gizli bir yılan gibi yuvalanmış
içimde keder
uzak bir telefonda ağlayan
yağmurlu genç kadın
İş Bankası Kültür Yayınları
Ölüm her şeyin sonu değil; bu kesin. Ama bütün kitapların yazdığı gibi, inanılmayacak kadar da acı verici bir şey..
şimdi sizlere ölümümü anlatacağım. şunu belki artık çoktan anladınız: ölüm her şeyin sonu değil; bu kesin. ama bütün kitapların yazdığı gibi, inanılmayacak kadar da acı verici bir şey. yalnız parçalanan kafatasım ve beynim değil, sanki her yerim, birbirinin içine geçe geçe, sancılarla sarsılarak yanıyor. bu sınırsız acıya dayanmak o kadar zor ki, sanki aklımın bir kısmı tek çare onu unutarak tatlı bir uykuya zorlanıyor.
Sayfa 189Kitabı okudu
Ölüm her şeyin sonu değil; bu kesin. Ama bütün kitapların yazdığı gibi, inanılmayacak kadar da acı verici bir şey.
Sayfa 188 - YKY
"Yaşamım boyunca hiç başka türlü bir aşk hayal edemedim ve işi o kadar ileri götürdüm ki, şimdi zaman zaman, aşkın, başka birine gönüllü olarak, zorbalık yapma hakkını vermek olduğunu düşünüyorum. Yer altındaki hayallerimde bile aşkı, mücadeleden başka bir şey olarak düşlemedim, hep nefretle başlıyor ve manevi üstünlükle bitiriyordum, sonra da ele geçirdiğim şeyi ne yapacağımı bilemiyordum. Kendimi manen bu kadar yozlaştırmayı başarmış, "canlı yaşamdan" bu denli vazgeçmişken, az önce, yanıma "acı sözler," duymak için geldi diye onu azarlayıp utandırdıysam ve hiç de acı sözler duymak için değil, beni sevmek için geldiğini, çünkü kadınlar için aşkın diriliş olduğunu, her türlü yıkımdan yeniden doğuş, kurtuluş olduğunu, burada olduğu gibi başka türlü olamayacağını anlayamamışsam, bunda inanılmayacak ne var ki? Gerçi, odada dolanıp dururken ve paravanın aralığından ona bakarken, ondan o kadar da nefret etmiyordum. Benim için en dayanılmaz olanı, onun burada olmasıydı. Birden yok olup gitmesini istiyordum. Yeraltında yalnız kalmak ve "huzur bulmak" istiyordum. Alışık olmadığım için "canlı yaşam" beni öyle eziyordu ki nefes almakta bile zorlanıyordum."
Sayfa 168Kitabı okudu
