Annem ağaca tapan bir yaratıktı. Hattâ ya Sapancadan ya da İstanbuldan dönüyorduk, baktı ki o nefis ağaçlar gitmiş, yollar genişletilmiş, cascavlak olmuş her yer; Atatürk bulvarı kıraç halde: "İnşaallah bunun (Menderes'in) sonu da böyle bir ağaçta biter" demişti. Menderes idam edildiğinde dizlerini döğdü, “dilim kopaydı, çenem düşeydi" diye ağlamağa başladı.
Sayfa 66