Bir pazar sabahı Rıfat günlerin aynı kaba damlamadığını fark etti. “Günler damlıyor ama aynı kaba değil,” dedi. Gökyüzüne baktı: Boştu. Hiç bulut yoktu, aslında hiçbir şey yoktu. Çağımızın çıplak güneşi her şeyi yok etmişti, enginliği, bulutları ve kuşları... Maviyi bile yok etmişti, sonra da sırasıyla diğer renkleri, bazı sesleri, kelimeleri ve anlamları. İnsan bu yoklukta yeni bir şey söyleyemez, olsa olsa kendini tekrar ederdi.
Sayfa 5
Çağımızın çıplak güneşi her şeyi yok etmişti, enginliği, bulutları ve kuşları... Maviyi bile yok etmişti, sonra da sırasıyla diğer renkleri, bazı sesleri, kelimeleri ve anlamları. İnsan bu yoklukta yeni bir şey söyleyemez, olsa olsa kendini tekrar ederdi.
Sayfa 5Kitabı okudu
"Günler damlıyor ama aynı kaba değil" diye tekrarladı.
"Bir pazar sabahı Rıfat günlerin aynı kaba damlamadığını fark etti. 'Günler damlıyor ama aynı kaba değil.' dedi.Gökyüzüne baktı:Boştu.Hiç bulut yoktu, aslında hiçbir şey yoktu.Çağımızın çıplak güneşi her şeyi yok etmişti,enginliği, bulutları ve kuşları…Maviyi bile yok etmişti,sonra da sırasıyla diğer renkleri,bazı sesleri, kelimeleri ve anlamları.İnsan bu yoklukta yeni bir şey söyleyemez,olsa olsa kendini tekrar ederdi."
Bir pazar sabahı Rıfat günlerin aynı kaba damlamadığını fark etti. “Günler damlıyor ama aynı kaba değil,” dedi. Gökyüzüne baktı: Boştu. Hiç bulut yoktu, aslında hiçbir şey yoktu. Çağımızın çıplak güneşi her şeyi yok etmişti, enginliği, bulutları ve kuşları... Maviyi bile yok etmişti, sonra da sırasıyla diğer renkleri, bazı sesleri, kelimeleri ve anlamları. İnsan bu yoklukta yeni bir şey söyleyemez, olsa olsa kendini tekrar ederdi.
Sayfa 5 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
İnsan bu yoklukta yeni bir şey söyleyemez, olsa olsa kendini tekrar ederdi.
İnsan bu yoklukta yeni bir şey söyleyemez, olsa olsa kendini tekrar ederdi.
Sayfa 5 - İletişimKitabı okudu
İnsan bu yoklukta yeni bir şey söyleyemez, olsa olsa kendini tekrar ederdi.
İnsan bu yoklukta yeni bir şey söyleyemez, olsa olsa kendini tekrar ederdi.
Sayfa 5Kitabı okudu
Kendini tekrar!
"Çağımızın çıplak güneşi her şeyi yok etmişti, enginliği, bulutları ve kuşları...Maviyi bile yok etmişti, sonra da sırasıyla diğer renkleri, bazı sesleri, kelimeleri ve anlamları. İnsan bu yoklukta yeni bir şey söyleyemez, olsa olsa kendini tekrar ederdi."
Sayfa 5 - İletişim Yayınları, İstanbul 2016.
İnsan bu yoklukta yeni bir şey söyleyemez, olsa olsa kendini tekrar ederdi.
Sayfa 5 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
İnsan bu yoklukta yeni bir şey söyleyemez, olsa olsa kendini tekrar ederdi.
Bir Pazar sabahı Rıfat günlerin aynı kaba damlamadığını fark etti. “Günler damlıyor ama aynı kaba değil,” dedi. Gökyüzüne baktı: Boştu. Hiç bulut yoktu, aslında hiçbir şey yoktu. Çağımızın çıplak güneşi her şeyi yok etmişti, enginliği, bulutları ve kuşları... Maviyi bile yok etmişti, sonra da sırasıyla diğer renkleri, bazı sesleri, kelimeleri ve anlamları. İnsan bu yoklukta yeni bir şey söyleyemez, olsa olsa kendini tekrar ederdi.
Sayfa 5 - İletişim yayınlarıKitabı okudu
İnsan bu yoklukta yeni bir şey söyleyemez, olsa olsa kendini tekrar ederdi.