Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
176 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Neler yazacağım buraya bilmiyorum, hangi birini yazabilirim buraya bilmiyorum. Bazı kitaplar vardır; her sayfasını çevirdiğinizde hayatınızda yeni sayfalar açılır. Belki bu tarif daha uygundu.
Ruhumdaki derin yaralara merhem bir "ruh bakımı"ydı.
Psikoterapi seansına benzer bir ilişkim oldu ruh bakımı ile. Nasıl terapide bazen zorlanan yerlerden kaçılırsa bir yıl önce kaçmıştım o zor basamakları tırmanmaktan. Yarıda bırakmıştım. Geride bıraktığım bir yılın olumlu etkisiyle yeniden yüzleşme cesareti bulacak kızımın doğumu arefesinde yeniden elime alacaktım.
Bilemezdim böyle bir etki bırakacağını.
Belki de yıllardır zihnimde çarpışan düşünceleri, aşamadıklarımı, aradıklarımı bir çırpıda önüme sermesindendi.
Bilmiyorum, bu kitabı okumadan geçirdiğim yıllar için duyduğum acıyı mı anlatsam yoksa hayatımdaki dönüm noktası olan arkadaşımın vesilesiyle tanıdığım Metin Hocanın bende bıraktığı bu güzel izin heyecanını mı..
Kısa birkac cümle ile bu kitapta;
Çocuklarımıza bakışı, dünyanın kalbimizde durması gereken yeri, kıymetimizi, ahlaka vermemiz gereken önemi, mü'min kardeşimize göstermemiz gereken merhameti, insaniyet-islamiyet dengesini ve daha nice kıymetli konularda gerekli "ölçü"yü ediniyoruz.
Kalemsiz okumayın
İyi okumalar...
Her kitabın bir vakti var hakikaten. Okuruyla buluşacağı zamanı okurundan daha iyi biliyor bence kitaplar. Zamanı geldiğinde okurunun elinden bırakmasına izin vermeden zihnine giriyor, ruhuna işliyor. “iki Şehrin Hikayesi” böyle oldu benim için. 2017’den beri tabiri caizse elimde süründü durdu kendileri. Kaç kez başlayıp bıraktım bilmiyorum. Ancak
Piç.. Ne ağır kelime değil mi ? Birinin size bu kelimeyi yöneltmesiyle tahmin edebileceğiniz ve edemeyeceğiniz birçok sonuca gebe.
Şimdi hayal edin. 4 adam.. Hayatının baharı diye niteleyebileceğimiz yaşlarda kendini piç etmiş. Ne kadar doğru olur bu ? Kimse kendini piç etmez bu hayatta. Hayatın kendisi öyledir. Size başka şans tanımaz kimi
Minka Abla, Panait Istrati, 110 sayfa. 2008 Antik Dünya Klasikleri.
Istrati, 1884 yılında Romanya'nın Braila şehrinde doğdu. Doğumundan iki yıl sonra babasını kaybetti. Annesiyle güç günler geçiren yazar ilkokulu güçlükle bitirebildi. Geçimini sürdürebilmek için inşaat işçiliği, gazetecilik, uşaklık gibi farklı işlerde çalıştı. Osmanlı coğrafyasının farklı şehirlerini dolaştı. 1916 yılında kendi kendine Fransızca öğrendi, eserlerini Fransızca yazdı. Romanlarının konusunu sevgi, dostluk, insaniyet gibi konuları kapsar.
* Minka Abla; Edebiyatın en çok beslendiği damarlardan bazıları aşk, sevgi, acı, toprak, su, gökyüzüdür. Istrati bu eserinde Romanya'nın Siret nehri yatağında yaşayan, tek geçimlerini hasır, sepet örterek sağlayan köylülerin yaşamını yalın, güçlü sesiyle anlatıyor. Köylülerden Vadinoi ailesinin Minka adında bir kızları vardır. Bataklığa saz, kamış kesmeğe gittiğinde Minkou'ya aşık olur. Babası ise kasabada tahıl komisyoncusu, meyhane sahibi dul Sima'ya verir. Sima zengindir. Güzellikler yaparak fakir müşterilerini memnun etmesini bilir. Yardımsever Minko'da aynı yolu uygular, köy, kasaba insanları tarafından sevilir. Bir mayıs şenliklerine kasabaya gelen eski sevgilisi Minkou'yla karşılaşır, köye kaçmaya karar verirler. Onları bir sürpriz beklemektedir. Köyleri Siret ve Tuna'nın suları altında kalmıştır. Köy insanları yardım beklemektedirler.
Kitabın gittikçe popüler hale gelmesi bende bir ön yargı oluşturmaya başlamıştı ama yazarın bir kaç yazısını okuduktan sonra kitabı almaya karar verdim.
Sonra kitabın sonunda şu cümleyle karşılaştım: "Kitlelerin beğenisiyle değil kendi beğenisiyle hareket edip bir okuma planı çıkartmalı."
Kitabı okurken ilk bölümde(yara) çok ağladım, ikinci bölümde(şifa) ise içinde olduğumuz durumları daha iyi fark ederek silkelendim.
En iyi iyileşme yöntemi olarak iyilerle birlikte olma fikrinde hemfikirim.
"... Eğer iyilerle olursan bir zaman sonra iyilerden olursun."
Ve son cümle;
"Kişi merkeze yani O'na ne kadar yakın olursa ruhu o ölçüde huzur bulacak ve kalbi mutmain olacaktır."
Evet, ben bir Nora Roberts fanıyım. Karakter betimlemesine, kurgularındaki telaşsızlığa ve tabi ki de en en başta Eve ile Roarke'a (Eve Dallas serisi) hayranım. Ama bu, yazarın sektördeki yolculuğunda çizgisinin altında kalmış yayınları olmadığı anlamına gelmiyor. Harlequen için yazdığı romanların bir kısmında ve bazı mini serilerinde olgunlaşamayan karakterlere, aceleye getirilmiş sonlara rastlamak mümkün. Ama "Düşlerin Ötesinde" bunlardan birisi kesinlikle değildi!
Karakterler hem anda hem de akıllıca serpiştirilmiş geriye dönüşlü keşiflerle güzel betimlenmişti. Polisiye yanı, insanı acabalarla boğmadan germeden ufak ufak işlenmişti. Evet, uyanık bir okursanız katili erken yakalamanız mümkündü. Ama sizin tespitiniz karakterlerin ayıkmasından önce olsa dahi olayların akışından dolayı onları yargılamaya vicdanınız elvermiyordu.
Yan karakterler ve hepsinin ötesinde mekansal tasvirler bence muhteşemdi. Açıkçası okurken çok kez kendimi tası tarağı toplayıp o kasabaya yerleşme hayalleri kurarken buldum:)
Son kısım bir tık daha gerilim dozajı yükseltilerek yazılabilirdi diye düşünsem de kasabadaki insan ilişkilerinin griftliği ve insaniyet çıtasındaki yükseklik o sonu makul kıldırmıştı.
Baş karakterler Reece ve Brody arasındaki ilişkinin gelişimi, şartları ve kitap sayfa sınırı göz önüne alınınca çok başarılı bir seyir almıştı.
Ben beğendim. Bir günde bitirdim. Ve tavsiye ediyorum.
Nezaket, insaniyet, doğruluk, iyilik, sabır, edep, terbiye, sadakat, ahlak, aşk, merhamet ve daha niceleri gibi yer yer hiç kullanmadığımız, yer yer yanlış kullandığımız yada unuttuğumuz birçok değerlerimizi Hadis-i Şerifler eşliğinde deneme formatında insanın içine işleye işleye kaleme alınmış güzel bir eser. Anlatımı biraz ağır olduğundan daha yavaş bir şekilde hazmederek okunması daha uygun olacaktır. Ayrıca şiirsel bir anlatımın şiirlerle de desteklenmesi esere ayrı bir hava katmış. Şunu da söylemeden geçemeyeceğim eserin her cümlesi o kadar etkileyici yazılmış ki neredeyse tüm kitabı alıntı yapacaktı.
Çocuk diyor ki :”Hocam aslında dinler aklımızı kullanmamızı ister . “ Evet tabi ki ister . Hangi ayağınla bir yere gireceğini , hangi ayağınla çıkacağını , yemeği nasıl yiyip suyu nasıl içeceğini , nasıl bir insanla evlenip onunla nasıl ilişki kuracağını emrettiğinde aklını kullanıp Pascal ‘ın dediği gibi ; “Argüman, kanıt olmasa bile , Tanrı'ya inanmanın, sonunda cennet olduğu için daha akılcı” olduğunu kabul ettiğindeki kadar , aklını kullanmış olursun.Peki ya ahlak ? Ya da değerler ? İnsaniyet? Bir dine ,sırf tanrıya inanmak ,inanmamaktan daha kârlı diye inandığımızda bizi daha insan yapar mı ? Aradığım cevabı Freud veriyor :”Eğer, komşunu öldürmemenin tek nedeni Tanrının bunu yasaklamış olması ve şimdiki veya sonraki yaşamda bu nedenle seni ağır bir biçimde cezalandıracağı korkusu ise, Tanrı diye birşey olmadığını ve onun gazabından korkman gerekmediğini öğrendiğin zaman komşunu hiç duraksamadan öldürürsün.”
Bütün kurumlarının zaafiyet içinde olduğu , şark kurnazlığının , dolandırıcılığın prim yaptığı ülkemde arttırılan din duygularının insanın içini boşalttığını üzülerek görüyoruz . Haberler , TV programları , bizzat karşılaştığımız insanların tavırları bize bunu hayrete düşürerek gösteriyor.
Sigmund Freud ise “Bir Yanılsamanın Geleceği”nde bize dinlerin doğuşuna dair bilgiler veriyor. Okumak için bu kadar geç kaldığıma pişmanım .Siz de pişman olmayın diye acilen tavsiye ediyorum .
316 syf.
10/10 puan verdi
“Sağırlar dünyasının vurdumduymaz ülkesindeki insanların sağır kulaklarına ithafen!”
Her şeyin sözle var olup, sözle yok olduğu bir dünyada birazdan yazacaklarım umarım kalıcı olur ve farkındalık zinciri oluşturabilmek adına müsebbib olabilirim benliğimizin -ya da bencilliğimizin mi demeliyim- ardında tozlar içinde kalmış bu puslu ve kirli
