İşte o an, onun da diğer insanlar gibi olduğunu fark ettiğim zaman, insanlara karşı hiç umudum kalmamıştı.
Biryudumkitap
Mutlu ve mutsuz anlarda ortak bir sabırsızlık vardır, bilirsiniz. Beklemeye tahammülümüz yoktur, ne olacaksa olsundur iyi veya kötü. Hâlbuki belki yıllarca bir dert çekmişizdir ya da bu mutlu son için ne mutlu günleri geride bırakmışızdır. Belki de ertelemişizdir hep; dur bakalım demişizdir, yarın olsun, bayram olsun, bir uyuyalım, uyanalım... Appelfeld'in bir kitabında geçer: "'Daha fazla bekleyemem, vaktim yok,'' dedi. 'İnsanlar sonsuza dek zamanları varmış gibi uyuyorlar.'" Hiçbir şey sonsuz değil. Bu bakıma sabırsızlanmakta haklıyız.
Nesneler bizim onlara yüklediğimiz anlamlardan ibarettir, insanlar da öyle.
John Berger
Günaydın
Mutlu ve mutsuz anlarda ortak bir sabırsızlık vardır, bilirsiniz. Beklemeye tahammülümüz yoktur, ne olacaksa olsundur iyi veya kötü. Hâlbuki belki yıllarca bir dert çekmişizdir ya da bu mutlu son için ne mutlu günleri geride bırakmışızdır. Belki de ertelemişizdir hep; dur bakalım demişizdir, yarın olsun, bayram olsun, bir uyuyalım, uyanalım...
"'Daha fazla bekleyemem, vaktim yok. İnsanlar sonsuza dek zamanları varmış gibi uyuyorlar.'"
Aharon Appelfeld
Hiçbir şey sonsuz değil sevgili okur. Bu bakıma sabırsızlanmakta haklıyız. Var olun.
🌺💫
"Öyle bir hapishanedeydim ki, farklı kimlikler birbirinin ardını kollar; düşmanlar dost kesilirdi. Sokaklarda birbiriyle kıran kırana dövüşenler, burada ölmemek; esaret altına tam teşekküllü girmemek için arkadaş olurdu... zamanla gönül bağı da kuruluyordu, bunlar acı biçimde gerçekleşiyordu elbette. Herhangi birisi, doğup büyüdüğü vatanını layıkıyla sevmezdi bir süre sonrasında. Dostlarına, eski arkadaşlarına şüpheyle bakar; sahici olup olmadıklarını sorgulardı. Zihinsel boşanım gerçekleşiyordu adeta karanlık ve çapsız zindanlarda! Kimliksiz olan herkes, burada kimlik kazanıyordu, vatansızlar vatan, arkadaşsızlar arkadaş ve düşmanı olmayanlar düşman... dışardaki insanlar imreniyordu sanki, anlayışa yiten bir eylem mi vardı, sökülüyordu kâbuslu toz pembe hayatlar ansızın..."
D.p - savuşturucu
Adamın biri müslüman mezarlığına ölü bir köpek gömer. Görenler onu, zamanın Kadısına şikayet ederler. Kadı adamı çağırır ve işin aslını sorar.
Adam:
-"Doğrudur, öyle yaptım, çünkü köpeğin bana vasiyeti böyleydi, onun vasiyetini yerine getirdim." der.
Kadı:
-"Sen bizim aklımızla alay mı ediyorsun efendi?" diye çıkışır.
Adam:
-"Hayır efendim, aynı zamanda Kadıya da 10.000 dirhem vermemi vasiyet etti." der.
Bunu duyan Kadı hemen:
-"Rahmetli köpeğin ölümü bizi ziyâdesiyle üzdü." der.
İnsanlar, kadının değişen bu tavrına hayret ederler.
Kadı onlara der ki:
-"Bu durum sizi hayrete düşürmesin, bu köpeğin geçmişini araştırdım, Ashab-ı Kehf köpeği Kıtmir’in soyundan geldiğini keşfettim."
Kadıyı satın aldığın gün adalet ölür, adaleti öldürdüğün gün devlet ölür..
Fatih Sultan Mehmet
(Rivayete göre)
Konuşulması gereken konuşulmayanlara bir ileti
Bu sıralar sosyal medyada gündemde karşıma çıkıp duran "erkeğin parasını yemek, erkeği parası için sevmek" konusu var. Parasını yemek diyip farklılaştırılan şey ayrı bir şeydir, parası için sevmek ise apayrı bir şeydir. Ekonomik olarak para kazanmıyor olan ev hanımlarının çalışmadığını düşünmek büyük ahmaklıktır. İlk başta annenizi düşünün, çalışmıyor olabilir mi?
Aslında her sorunda olduğu gibi burada da cevabı izmlerde aramak yerine İslamda ararsak çözüme kavuşturabiliriz. Feminizm adı altında dayatılan kendi ayakları üzerinde duran illaki de illa ki çalışan kadın safsatasıyla özellikle toplumun yapı taşı olan yuvayı ve ayakları altında cennet olan anneliği basitleştirme aldı başını gidiyor. Nasıl ki bir kadın eğitiminde, kariyerinde ilerlemeyi tercih edip güzel başarılar elde ettiğinde alkışlanmalıysa, evlenip çocuk sahibi olduğunda da alkışlanabilir. İnsanlar sürekli birbirini "en büyük başarın evlenmek mi gahsjjakjs" diyip küçümsüyorlar. Biz niye evinde eşiyle huzurlu olan insanları görünce dahi eleştiri adı altında hakaret ediyoruz.
Çalışırken mutlu olan kadını seviyoruz da evinde mutlu olan kadını mı sevmiyoruz? Ben şahsi olarak en doğrusunun kariyer yapana da evlilik yapana da saygı duymak olduğunu düşünüyorum. İkisini birlikte yapanlara daha da büyük saygı duyulmalı çünkü ikisi de başlı başına büyük işler. Bir de üniversite okumayanın eziklenmesi mevzusu var ama oraya hiç girmeyeceğim şuan..
İnsanlara gereken "Mutlu ve umut dolu geceler"
"İyi geceler" i ortalama ve altı olanlara bıraktım. Öncesinde ailemmiş gibi bağ kurduklarıma"Cici geceler ve kendine cici bak." diyordum. Şimdi ise "Mutlu ve hayırlı gecelerin olsun." veya "Mutlu ve umutlu gecelerin olsun." diyorum.
Bir ara nenemi geçirirken sesli fısıltıyla "Mutlu ve hayırlı gecelerin
Onlarla ilişki kurmadan önce insanları nasıl seçeceğinizi bilmek, gereksiz acılardan kaçınmanın en iyi yoludur. Çünkü bizi düşünmeye ve büyümeye uyandıran insanlar var - ve niyet farklı olsa bile yalnızca bize zarar vermeye veya bizi küçültmeye çalışan diğerleri. Bugün artık ilkelerimi ve dünyayı görme biçimimi hiçbir temeli olmadan eleştiren ve ruhu emen insanların yanında olmak istemiyorum. Hatanın açıklığında ısrar eden ve kesinliklerini evrensel gerçekler olarak gören insanlar için çok az müsaitliğim var. Görünüşe çok önem veren, hazır astarlara göre yaşayan, ilginç sorulardan çok hazır cevapları olan insanların da günlük hayatımda çok az yeri var. En ufak bir alçakgönüllülük olmadan yaralarımızı aramak ve dürtmek için acımasız bir istek duyanlardan bahsetmiyorum bile. En değerli olanımızı - zamanımızı ve dikkatimizi - böyle insanlara vermek mantıklı mı?
Bilinmeyen Şiir
İnsanlar evlenip yuva kuruyorlar ben sadece alarm kuruyorum ona da uyanamıyorum
(...) kimse dinlemiyorsa beni -ya da istediğim gibi dinlemiyorsa- günlük tutmaktan başka çare kalmıyor. canım insanlar! sonunda, bana, bunu da yaptınız."!!!
#OğuzAtay
Bin dogru yapsan da, bir yanlışın arar bulur konuşur insanlar.