Canım ne kadar yanıyorsa sözüm o kadar üşüyor.🍀
Şükrü Erbaş- İpi Kopmuş Boncuk
İpi kopmuş boncuk
Canım ne kadar acıyorsa sözüm o kadar üşüyor. Ömür hanım, Şahgülüm, Köroğlu'm... Sana bir nefes olmayan şiirden de geçtim.
İpi kopmuş boncuk
Susarak büyümüş iki çocuktuk biz, kendisini sevmeyi bilmeyen.
Sayfa 24 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
"İçindeki nefreti derbest eden sabır ipi kopmuş,bir tesbih gibi dağılmıştı.Her boncuk tanesinin üzerine basıp ezmek istedi."
Sayfa 13Kitabı okudu
Bir gün, "benim için şiir yazdın mı hiç" demiştin. Göstermiştim, "şu heves sensin, şu incinmiş gurur sen, şu utangaç aşk, şu Posta Caddesi'ndeki daktilo sesi, çocukların okul dönüşü sevinci sen." Kuşkuyla bakmıştın yüzüme. Kirpiklerim içime dökülüvermişti. Susarak büyümüş iki çocuktuk biz, kendisini sevmeyi bilmeyen. Yanımızda birisi olmadan sevincimizden utanırdık. Kaç hayat evimizde bizden çok soluk aldı. Sonra harfler girdi yoksulluğumuza. Sonra dünyanın bütün mazlumlan. Elimde başkalarının rüyası, bir var oluş acısıydım önünde. Yazmaya, okumaya ayırdığım zamanlar senin de zamanlarındı. "Tenha gezen evliyam" dedim. "Ben gittim harf harf dağıldım / Sen tamamladın cümlemi."*
Yüzüm bir gelecek atlası. Başım önde dönüyorum bütün yürüyüşlerden. Mavilik yitirdi hükmünü. İpi kopmuş bir boncuğum senden sonra. Bedeni olmayan bir zaman, odalarda. Canım ne kadar acıyorsa sözüm o kadar üşüyor. Ömür Hanım, Şahgülüm, Köroglu'm... sana bir nefes olamayan şiirden de geçtim.
Şükrü Erbaş / İpi Kopmuş Boncuk