“… Artık her şeyin bittiğini anlayınca duyulan o sonsuz rahatlık… kurtuluş duygusu… Artık aynı yükü taşımak zorunda olmamanın verdiği huzur. Bir gün siz de hissedeceksiniz bu duyguyu…”
Ne o kimseyi sevmiş, ne de sevilmişti. Kendi içi de, hayatı da bomboştu; yalnızca umutsuzluğu hissedebilen bir robot misali oradan oraya gidip normal bir insan gibi davranıyordu. Yalnızca en temel gereksinimlerini karşılıyordu.