"Kaybedilen en kıymetli eşyanın,servetin,her türlü dünya saadetinin acısı zamanla unutuluyor. Yalnız kaçırılan fırsatlar asla akıldan çıkmıyor ve her hatırlayışta insanın içini sızlatıyor."
"Kendimi bildim bileli, bütün günlerimi,haberim olmadan ve nefsine itiraf etmeden, bir insanı aramakla geçirmiş ve bu yüzden diğer bütün insanlardan kaçmıştım. "
Nedense, hayatta bir müddet beraber yürüdüğümüz insanların başına bir felaket geldiğini, herhangi bir sıkıntıya düştüklerini görünce bu belaları kendi başımızdan savmış gibi ferahlık duyar ve o zavallılara, sanki bize de gelebilecek belaları kendi üstlerine çektikleri için, alaka ve merhamet göstermek isteriz.
"Halbuki beyler, bir memleketin muhtelif müesseseleri birleşik kaplar gibidir. Biri çok ileri,öteki çok geri olamaz. Askerlik şubeleriyle üniversitelerin arasında kıl payı fark vardır. "