İrem Doğan
@iremm_dgn
AİBÜ/PDR
öğrenci
Ankara
11 okur puanı
Ekim 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
“Şimdi konuşmuyorum, seneler sonra da konuşmayacağım. Hiçbir zaman karşılarına geçip intikam almayacağım. Düştüklerinde iyi olmuş bile demeyeceğim. Benim kelimelerim sesimden çıkıp kimseye çarpmayacak. Keşke bunun anlamını biraz olsun bilseydiniz.”
Walt'ın duygusal bağlarının eksikliğini görmüş ilişkideki sevgi ve sıcaklık eksikliğini tamamlama görevini kendi üzerine almıştı.
Tanrı iyi bir takım yaratmış derdi kendine.
Güvenilir, sadik, dayanılır, diye düşündü Sherrie. Benden bir şey isteyen insanlarca her zaman böyle tanımlandım. İyi bir katırın tarifine benziyor.
Okur Takip Önerileri
“Ayrılıklar da sevdaya dahil” diyor Attila İlhan ve cevap veriyor Cahit Zarifoğlu: “Oturup konuşsaydık geçerdi belki her şey. Başını alıp gitmek sevdaya dahil değil.”
Sana teşekkür borçluyum evlat... Bana dünyanın hakikaten suratına tükürmeye bile değmez olduğunu ve bu dünyada suratına tükürürülmeyecek bir tek, ama bir tek insan bile bulunmadığını sağlam bir şekilde ispat ettim. Böyle biri mevcut olsa o sen olurdun ve şimdi buraya gelinceye kadar içimde bir şüphe vardı. Bu kainatta belki bir de iyi taraf vardır, fakat görmek bize nasip olmuyor diyor ve seni düşünüyordum. Bir daha teşekkür ederim. Beni boş hayallere alınmaktan, yaptığıma pişman olmaktan kurtardın.
Eğer bir insanın tavrı ve bütün hayatı olağanüstü bir yakınlık, sevgi, saygı, şefkat ve onur kazanma yönelmişse bu durumda, her zaman üzerine çok fazla yük varmış ve hep yorgun ve bitkinmiş gibi davranmak, bu gayeye götürecek iyi bir araçtır. Eleştirilmekten kurtulmanın, aynı zamanda çevrede bulunan kimseleri kendisine nazik davranmak zorunda bırakmanın ve kararsız bir ruhsal dengeyi bozabilecek her şeyden kaçınmanın en iyi yolu budur.
Unutkan insanların unutkanlıkları, çoğunlukla, açıkça isyan etmeyi tercih etmemekle birlikte, bir dereceye kadar, işlerine ilgi duyamamış olmalarından ileri gelmektedir.
Bambaşka hayatların birbiri ile nasıl kesiştiğini görüyoruz. Edebi bir doyum beklemeksizin sadece farklı insanları tanımak için okunabilecek bir kitap.
Bir kitabı okumayı düşünüyor
İstiyorum işte... Hatta onun tekrar konuşmaya başlamasını, ağzından alev gibi dökülen sözlerinin beni tekrar sarmasını ve başka her şeye karşı kör ve sağır etmesini istiyorum. Gene adımlarımı altında kaldırımları duymamak, gene o dünkü sıtmaya tutulmak istiyorum.
Belki şehrin dışına çıkarak sabaha kadar koşar ve şafakla beraber buraya gelirim, belki de burada, duvarın dibinde oturur ve sizden etrafa yayılan havayı yakından koklamak isterim. Bana hiçbir şey söylemeden içeri girin. Sizin yanınızda bulunduğum her dakika beni başdöndürücü bir süratle daha büyük bir saadete doğru götürüyor... Artık korkuyorum. Sadetin bizi korkutacak kadar çok ve kesif olması nedir bilir misiniz? Şimdi şuracığa düşmekten korkuyorum. İçimde biriken hislerin birdenbire patlayarak beni zehirler halinde dağıtacağından korkuyorum.
Zaten anlatmak istediğim bir şey var, bin bir şekle sokup söylemek arzusuyla yandığım tek şey: O da sizi sevdiğim. Bunun dünyanın teşekkülünden beri kaç milyar defa tekrar edildiğini unutmuyorum, fakat siz söyleyin, canlılığından bir şey kaybetmiş mi?
Dünyada şimdi onunla yan yana bulunmamamız kadar mantıksız ve lüzumsuz ne vardır acaba? Hayat bir tesadüfler silsilesi imiş, ala! Fakat tesadüfün de kendine göre bir mantığı olmalı değil mi ya?
Bir insanın ne şekilde düşündüğünü bilebilmek için, o insanın başka insanlarla olan ilişkilerini incelememiz gerekir.
Hayatın güçlüklerini yenebilmiş, kendisini hayatın batağından kurtarabilmiş olan bir insan, kötü deneyimlerinden yararlanma gücünü bulmuş ve bu deneyimler sayesinde kendini yükseltlmiş, hayatın iyi ve kötü yanlarını anlamış olur.