Değişim-Dönüşüm
Kendi hikayemizi yazmak ve var etmek için çabalamak yerine, neden bir başkasının hikayesinde öyle alelade bir obje olalım ki! Kendimiz olmak varken, neden başkasının ya da ötekinin cümlesinde yüklem olalım ki! Veya neden hep başkasına, ötekine, berikine veyahut etrafımızda bulunanların rengiyle boyanalım ki! Çünkü kendimiz olmaktan, kendimizin kabul görmeyeceğinden korkuyoruz. Aforoz edilmekten çekiniyoruz. Hatta o kadar korkuyoruz ki! Altımıza kaçırıyoruz. Sebep mi? Sebep en çok kendimize yabancılaşıp kimliğimizin iliklerinden sıyrılarak kendimiz dışında herkesi mutlu etmeye çalışıyoruz. Sanki onlar kabul edince mutlu olacakmışız gibi. Olamayacaksınız! Çünkü kendiniz olmadığınız sürece ne kendinizde ne de bir başkasında bir değer göreceksiniz. Ya da boş verin değer görmeyi! En son ne zaman kendiniz oldunuz! Maskelerinizi asıp, aynaya baktığınız yüze detaylı baktınız. Orada yaşadıklarınızı kabul etme cesareti gösterdiniz! Yapmadınız ve belki de yapmayacaksınız! Neden mi? Sürü olmaya alıştınız hatta o kadar alıştınız ki! Kurt içinize kadar girdi ve bunu çoban yaptı fark etmenize rağmen sustunuz. Çünkü hepinizde bana dokunmayan yılan bin yaşasın mottosu var. Helal olsun! Ama gün gelir yılan sizi yakalar hatta bu yüzden çoban sizi keser. Ancak o zaman sesiniz çıkar ve bir el beklersiniz ya da ses lakin unutmayın sürünün içindeydiniz! Onlarda size öyle davranacak! Asla kimse size yapılanı görmek istemeyecek. Ve gün gelip sürü bittiğinde çoban yeni sürü bulacak ve hepiniz unutulacaksınız! Buna hazır mısınız? Hazır değilseniz ya hazır olun ya da sürü olmaktan kurtulun!
Bu dünyadaki gerçek düşünce insanları asla iyi giyinmez. Son moda giyinmek, takıp takiştırmak ve hava atmak onlar için zaman kaybıdır. Sürekli mutlu ve süslü görünmek çok çaba konsantrasyon ve enerji gerektirir. Böyle birine rastlarsanız neyden kaçtığını sorun.
Sayfa 16Kitabı okudu
