Fatoş
@isminur
Alın yazınızı ancak alnınızın teriyle silebilirsiniz
30 okur puanı
Şubat 2015 tarihinde katıldı
"Sanki aramızdaki bütün şehirlerin ve denizlerin ağırlığını hissedebiliyorum,"diyerek elini ğöğsüne koydu Beattie. "Tam buramda, yüreğimin üzerinde oturuyor."
Sayfa 388
"Lucy," dedi Beattie,"üzgünüm,tatlım,ama burdan çıkıp yürümeye devam etmek zorundayız." "Neden?"
"Çünkü işler sarpa sardığında,güçlü insanlar yollarına devam ederler."
Sayfa 141
Bir gün bir adam çıkageldi,kendisiyle evlenmemi istedi.Reddettim.Kocamın tekmesinin izi hale tazeydi.Ardından aşk arayan biri geldi,onu da reddettim.Eski aşk acısının izleri hale içimde yaşıyordu.
Okur Takip Önerileri
O, en karanlık odanın içinde bile parlayan bir ışık gibiydi.
Herkesin kendi vazifesini yapması lazım. O zaman felaket dediğiniz şey de olmaz işte.
Ama asıl günah,temel hedefleri. Seçim yapamayan insanlıktan çıkar.
Belki de her şey yolunda gider, kim bilir?Tanrı'nın yöntemi gizemlidir.
Ama seni uyarıyorum Alexciğim,her zamanki gibi iyi bir dostun olarak uyarıyorum, bu çürümüş ve hasta toplumda seni kendinden kurtarmak isteyen tek insan olarak uyarmak istiyorum.
İçimde bir suçluluk,hatta kötülük yokmuş gibi yaparsam , yavaş yavaş kötülüğü unuturdum.
Yemyeşil ,capcanlı bir ağacın kurumuş tek yaprağı bendim sanki. Etrafımdaki yaşam tüm canlılığı ile sürerken,ben mutsuzlukla cezalandırılmış gibiydim.
Kendini suçlamaktan vazgeç,herkes kendi tercihleri doğrultusunda hayatını yaşar.
Minik bir zille yolda yürüyenleri uyaracaktım:"Dikkatli olun,ben geliyorum, hayatın içindeyim,bakın tam arkanızdayım."
Mutluluk insanın içinden gelir. Öyle değil mi Martin?
Göge çıkıp yıldızların ışıltısına ulaşmak yerine,şimdi üzerinde uyuduğumuz toprağın içine girmeyi hayal etmemiz doğru muydu?
Nereye olursa olsun! Dağbaşlarına,kimsesiz ormanlara veya kalabalık şehirlere! Yalnız adamakıllı uzak ve kimsenin onu bulamayaçağı bir yere!...
