Rivâyet olunur ki
İstanbul'un evleri vardı
yongadan
kül oldu
çiniden bahçeler
nurdan kılıçlar
fildişi âyetler
uçtu uçtu
çil çil altın gökyüzüne savruldu
insanları vardı
gönülleri sırça
sevdaları gül kokulu
kırılıp dağıldı
aşları safranlı
içtikleri tarçınlı zencefilliydi
tümü de unutuldu
öyküleri kaldı şimdi
atlas bir yastığa başı dayalı
ipek kanatlı bir yusufçuğun
simle işli gagasında
yarısı nakış
yarısı kanlı gözyaşı
Sayfa 10Kitabı okudu
Nasıl ki Osmanlılar bu kenti aldıklarında külliyeler kurduysa, uluslar ötesi şirketler de kendi amaçlarına ulaşmak için bu tür merkezler açıyorlar. Bilirsiniz, külliyeler; camileri, medreselere kütüphaneleri, hastaneleri, konuk evleri, alevleriyle bir tür kültürel hizmet kurumlarıydı, oysa markaların, alışveriş merkezlerinin tek derdiyse para ve daha çok kâr. İstanbul'un tarihiymiş, kültürüymüş, güzelliğiymiş kimsenin umurunda değil. Durmadan turistik oteller yapıyorlar, çirkin köprüler, iğrenç gökdelenler... Tek dertleri daha çok rant, daha çok vurgun, daha çok avanta...
Yeni dinimiz ve tapınma ritüelleri
Biliyormusunuz Avrupa'da en çok alışveriş merkezi inşa edilen şehir burası . Peki çocuklarımızın nefes alabileceği kaç parkımız kaldı? Kaç yeni müze açıldı ? Kaç yeni kültür merkezi ? Bu sadece bir bina yapımı değil Nevzat bey, bir yaşam biçimi dayatması . Nasıl ki Osmanlılar bu kenti aldıklarında külliyeler kurduysa , uluslar ötesi şirketler de kendi amaçlarına ulaşmak için bu tür merkezler açıyorlar . Bilirsiniz , külliyeler; camiileri , medreseleri ,KÜTÜPHANELERİ ,hastaneleri , konuk evleri , aşevleriyle bir tür kültürel hizmet kurumlarıydı , oysa markaların , alışveriş merkezlerinin tek derdiyse para ve daha çok kâr . İstanbul'un tarihiymiş , kültirüymüş , güzelliğiymiş kimsenin umurunda değil .
