Olgunlaşmak hiçbir şeye şaşırmamaktır demiş Dostoyevski. Hiçbir
şeye şaşırmayacak kadar olgunlaşmanın gereği nedir peki? Çok fazla acı çekmiş olmak mı? Ya da çok yaşamış olmak mı?Tek bir yaşama onlarca hayatın çilesini,yükünü sığdıran yanıp pişip bunu lehine çevirip olgunlukta zirveye ulaşanlar tabiki istisna..Ama istisnalar kaideyi bozmaz kuralına dayanarak bir hayata sahip olan insanoğlu, sadece o hayatın kendisine sunduğu yaşanmışlıklar çerçevesinde ne kadar olgunlaşabilir? Peki ya okuyanlar? Okumayı bir yaşam tarzı haline getiren biri tek bir hayatın tekdüzeliğinden sıyrılıp fiziksel yaşamı boyunca deneyimleyeceği sınırlı tecrübeyi kabul etmeyerek okuduğu romanlarda,öykülerde,şiirlerde onlarca belki yüzlerce insanın deneyimine ortak olur.. Karakterin biriyle savaşırken bir diğeriyle maceradan maceraya koşar,biriyle amansız bir hastalığın pençesinde kıvranırken başkasıyla dillere destan bir aşka yelken açar ve tüm bunlar onun ruhunu katmerler,olgunluğa erişmesinde önemli rol oynar.. Lafı fazla uzatmadan diyeceğim odur ki sadece yukarda fikrimce saydığım nedenlerden dolayı bile okumayı kendine şiar edinebilir kişi..Tabi olgun bir ruh onun için önemliyse.. Sevgiler.
Sanatçı olmanın bir şeyler üretmenin bir hayli zor olduğu bir ülkede yaşadığımızın belki de en önemli kanıtı "İstisnalar kaideyi bozmaz" sözünün yaygınlığıdır. Çünkü bu sözün yaygın olduğu ortamlarda, sadece belirlenmiş çerçevenin içinde kalanlar, sorgulanmayan kurallara uygun şekilde üretenler 'başarılı' olurlar.
İstisnalar kaideyi asla bozmaz.
Kaideyi bozup ta geldim.
Birisi nereden besleniyorsa, oradan düşünüyor.
Birine "nasıl düşünüyorsun" diye sorarlar. Oysa önce "ne yediğini" sormak gerekir. Bu genel bir kuraldır. İstisna olanlar hariç ki istisnalar kaideyi bozmaz. Bu beyefendinin nasıl düşündüğünü anlayabilmen için önce onun nereden beslendiğini sorman gerekir. Nereden besleniyorsa, oradan düşünüyor. Başka türlü olması mümkün değil.
Sayfa 135 - Fecr YayıneviKitabı okudu
Herkes Bu Kitaptan Birer Alıntı Yapsın Gündeme Oturtalım. :) :) :)
İstisnalar kaideyi asla bozmaz.
Kaideyi bozup ta geldim.
İnsan ömrü bir mum yakıp onu izlemek gibidir. yavaş yavaş biter. Yavaş yavaş söner. Mum ışığının en kuvvetli anı ilk yakıldığı zamandır. Sonrasında ise yavaştan sönmeye başlar. İşte insanoğlunun ömrü de tıpkı bu kadardır.
Ne bir eksik...
Ne bir fazla...