Tolstoy itiraflarım kitabında;
“Hayattan korkuyordum, hayattan kaçıp uzaklaşmak istiyordum ama gene de hayattan bir şeyler bekliyordum.” diyor. İnsan her ne kadar kaçıp uzaklaşmak istese de, içinde bir yerde yarına dair bir umut daima vardır ve o umut bu hayatı yaşanır kılar..
Ben farklı bakmayı da denedim fakat gördüklerim aynıydı.
Çok öğrenmek isteyen kişinin çok acı çekmesi gerek..
İçimden şunları geçirdim: Hadi, iyi yaşamak, iyi gün görmek istiyorum. Gel gör ki, bu da boştu. Gülmeye dönüp dedim ki, "Delisin sen." Sevince dedim ki, "Nedir yaptığım?"
Sayfa 36 - MaviçatıKitabı okuyor
Tolstoy itiraflarım kitabında;
“Hayattan korkuyordum, hayattan kaçıp uzaklaşmak istiyordum ama gene de hayattan bir şeyler bekliyordum.” diyor. İnsan her ne kadar kaçıp uzaklaşmak istese de, içinde bir yerde yarına dair bir umut daima vardır ve o umut bu hayatı yaşanır kılar..
Ve bütün deliler gibi , ben de benden başka herkesi deli sayıyordum.
Bütün ruhumla iyi bir insan olmayı arzuluyordum...
Yaşıyorsunuz , ama yaşamın anlamını anlyamiyorsaniz , son verin yaşamınıza o hâlde: Fakat vazgeçip de hayatı anlamadığınıza dair bir şeyler yazıp konuşmayın...
İlgi kültür sanat
Kendi kendime, " Hayat mantıksız derecede korkunç, bundan şüphem yok, " dedim.. " Fakat bugüne kadar yaşadım ve hâlâ yaşıyorum; tüm insanlık yaşadı ve yaşamaya devam ediyor... Bu nasıl olabilir ki ..? İnsanlar ölebiliyorsa yaşamalarının ne anlamı var..?
İlgi kültür sanat