gülbin
@itsgulbin
16 okur puanı
Temmuz 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Hem sanık hem yargıç rolünü bırak
Aslolan yaşanandır, doğayı düşünsene bir
Ne kimseyi suçlar, ne suçludur bir başına
Herkesin ömrü kendinin hem yanlışı hem doğrusudur
Ve insan ölüme ancak anılarını götürür
Şu anda okuyor
%15 (60/392)
"Gerçekten çok sevilen bir şeyin, sonradan sevilmemesi mümkün müydü?"
Sayfa 50Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
232 syf.
7/10 puan verdi
·
4 günde okudu
Ben ona, gittikçe soğuyan zamanlarda
Sıcak bir sığınak olayım demiştim
İnsanlar içinde üşüdükçe güvenle gelebileceği.
Kuşların kanatları neden vardır?
Bir insan neden ağlar geceleri yarı yaşına gelince?
Bulutlar gökyüzünün yükü müdür süsü müdür?
Tutsağı mıdır rüzgarın sevgilisi midir?
Konuşayım istemiştim bir yüreğin dilince
Yanıtı olmayan sularda boğmak istememiştim.
Sayfa 181Kitabı okudu
Bir yalnızlığı dönüyor hepsi kendi ekseninde
Aynalara baka baka çoğalmaya çalışıyorlar
Sayfa 178Kitabı okudu
Dili kopmuş bir hayal çanı yüreğim
Sesini yalnız benim duyduğum
Vurur durur çığlık çığlık içimde
Sayfa 163Kitabı okudu
Yüreğim yalnızlıktan üşüdükçe
Bu ağır yükten bu iç çöküntüden
Üşüyüp yorgun düştükçe yüreğim
Kendime görünmez sıkıntılar büyütürüm
Sayfa 93Kitabı okudu
Adınla yer değiştiriyor içimdeki keder
Daha bir seviyorum yaşadığım günü
İçimde incinmiş bir çocuk ağıdı
Avuç avuç cam kırıkları gözbebeklerimde
Düşmemek için kendime tutunuyorum
"Yeryüzünde bana böyle tertemiz bir sevgiyle bağlı olan tek varlık sensin. Ruhumdaki yaraları bu güzel merhemle sarıyorum ben, Jane, senin sevgine inanıyorum."
Sayfa 369Kitabı okudu
İnsanlar uzun, kısa ayrılıklardan sonra evlerine dönerken ne gibi duygulara kapılır, bilmiyordum; başımdan hiç geçmemiş olan bir şeydi bu.
Sayfa 339Kitabı okudu
Onun dediğini yaptım. Kolunu omzumun üstüne attı, ben de ona sokuldum. Uzun bir sessizlikten sonra, Helen, fısıldayarak, "Çok mutluyum, Jane," dedi. "Benim öldüğümü öğrenince sakın üzülme. Üzülecek bir şey yok çünkü. Nasıl olsa hepimiz öleceğiz. Beni öldüren hastalık da ağrılı, sancılı bir şey değil. Yumuşak, yavaş bir şey. İçim de rahat. Arkamda benim yokluğuma pek ağlayacak kimse bırakmıyorum. Bir tek babam var dünyada, o da geçenlerde evlendi... Pek aramaz beni. Böyle genç yaşımda ölmekle dünyada çok acı çekmekten kurtulmuş oluyorum. Zaten dünyada pek başarı kazanacak yetenekler yoktu bende; hep beceriksizlik yapıp duracaktım nasıl olsa."
Sayfa 116Kitabı okudu