ali
@itstwilightinside
27 okur puanı
Temmuz 2023 tarihinde katıldı
Uygulamayı bırakacağım. Yaptığım etkinlik için hesabı kapatmıyorum, yine katılan olursa ekleyemeyeceğim. Onlar kendileri yorumlara yazıp katılmış olabilecekler ama:)) YKS senesindeyim, uygulamayı artık kullanmayacağım. Öyle haber vereyim dedim bir nedeni yok hajwbwl görüşürüz 
1000Kitap (görüşmeyeceğiz)
Akışımda sadece resimli havalı sözler var, millet etkileşim için kıçını yırtıyor🌈🤸🏻♂️
Kimsenin isteklerini karşılamak zorunda değilim, kimsenin beğendiği şeyleri yapmak zorunda da değilim. Beğenemeyen ya kabullenir ya da s1ktir olup gider. Milletin isteklerini karşılayacağım diye hayatım boka doğru kayıyor çünkü.
Okur Takip Önerileri
Süresiz etkinlik:)
Yazı makinesi adı Ahmet Mithat Efendi, hedefledi halkı bir güzel eğitmeyi😏
Baktım her şeye bir etkinlik düzenlenmiş, ben de Ahmet Mithat Efendi için düzenliyorum. Çok bir katılım beklemiyorum ama yine de katılırsanız iyi olur çünkü tek başıma kalmam biraz utanç verici dhdhdhs
Bütün eserleri demeyelim, başka eserleri de vardır elbet. Ben Ahmet Mithat Efendi okuma etkinliği yapıyorum. Bütün kitaplarını değil:))
Pdf’leri bırakayım şuraya bir yere evet.
drive.google.com/drive/folders/1...
Katılan kişiler:
1- 
ali
2- 
Ebru
3- 
zehra
4- https://1000kitap.com/arsthur
5- @raskolunnevosu
6- 
Sevgi.
7- 
Miss Nobody
8- 
Takane no Hana ⸙
9- 
Varsayalımismail
10- @wearix
11- 
Saffet Beytullah Türkoğlu
12-
Anlatmak istiyorum ama yapamıyorum, içinde bulunduğum boşlukta süzülürken okula gitmem gerektiği aklıma geliyor. Kalkıyorum, gidiyorum, dinliyorum, yazıyorum, dönüyorum. Tam düşünmek için, tam derdimi birine anlatmak için fırsat bulmuşken kendimi yatakta buluyorum. Uyuyorum ve tekrar uyanıp okula gidiyorum. Bu döngü biz öğrencileri mahvedecek, mahvediyor. Eğitim sistemine karşı çıkıyoruz(çoğu şeye karşı çıkıyoruz) ama nafile maalesef. Bu; uyuma, uyanma, hazırlanma, gitme, dinleme, yazma, dönme döngüsünde kendimizi yavaş yavaş kaybediyoruz, robot, yalnızca programlanması uzun süren robotlar gibi hissediyoruz kendimizi, kalıplara sığdırılmaya çalışıyoruz. Kendimize bakamıyoruz bile, gülümsememiz kayboluyor. Aklımızda dile getiremediğimiz pek çok şey var… bir soru hariç: Neden?
Neden yaşıyorum? Neden okula gidiyorum? Neden para kazanmak istiyorum? Neden siyaset konuşuyorum? Neden ekonomi benim geleceğimi karartıyor? Neden kaygılanıyorum?….
Yavaş yavaş insani duygularımızı kaybediyoruz, sadece sahte bi gülümseme var yüzümüzde. Karamsarlık böyle bir şey ama neden karamsarım?:)