Sinemada en sinirlendiğim şey, oyuncunun hangi koşullarda, nasıl daha iyi oynayacağı hiç hesaba katılmıyor, bütün teknik koşulların bir araya gelmesi için saatlerce uğraşılıyor, sonunda da, oynayası tamamen geçmiş oyuncuya, kendisine ayrılan bir iki dakika içinde kıçıyla kuş tutması öneriliyor. Oyuncu olmayanların sinemada başarılı olmasının nedeni bu herhalde. Tip oyuncu olmadığı için oynama kaygısı yok, denileni yapıyor. Resim güzel, çerçeve güzel, plan muhteşem! Oyun tamam, zaten arkadaş da oyuncu deği!
Sayfa 137 - Ortaoyuncular Yayınları
Derslerim sırasında bu konuyu açtığımda hemen savunmacı husumet ile karşılaşıyorum: “İyi ama doğru dürüst piyano çalmayı/oyuncu olmayı/resim yapmayı/düzgün bir oyun yazmayı öğreninceye kadar kaç yaşımda olacağımı biliyor musunuz?”
Evet...hiçbir şey yapmadığınızda da olacağınız yaşta. Haydi, şimdi başlayalım.
Butik yayıneviKitabı okuyor
Hayat seni korkutuyorsa, içini yakıyorsa, en yakınların çirkin maskeler takmışsa… hayat budur de, ikinci kez çağrılmayacağın bir oyun, inanç ve aldatma oyunu, maskeler oyunu. Onu sonuna kadar oyna. İster oyuncu olarak ister izleyici olarak. İzleyici olman daha iyi, içinden kolay çıkarsın.
