Bir an gelip her şeyden el çekeceğini bilmek dayanılmaz şey, herkes için, o her şeyi oluşturan artık her neyse,bildiğimiz tek şeyi alıştığımız tek şeyi. Ben sadece sevdiği yazarın gelecek kitabını okuyamayacağı ya da hayran olduğu aktrisin gelecek filmini seyredemeyeceği, ya bir daha bira içemeyeceği ya da yeni başlayan günün çapraz bulmacasını çözemeyeceği ya da televizyonda sürüp giden diziyi izleyemeyeceği ya da başlayan sezonda şampiyonluğu hangi takımın kazanacağını bilemeyeceği için öleceğine kahırlananları anlıyorum. Gayet güzel anlıyorum.
Javier Marias
Kendi kendimi bekleyen benim. Hayır,sorun emeklilik değil, hem de hiç. Yıllar var ki günlerin tüm insanların er geç hissettikleri iniş duygusuyla gelip geçtiğini görüyorum. Aslında tam da yıllara bağlı bir şey değil,kimileri onu çocukluğundan beri duyar,böyle hisseden çocuklar da vardır. Ben erkenden hissettim,bundan kırk yıl kadar önce ve bütün bu yılları ecelin bana yaklaşmasına izin vermekle geçirdim.
Javier Marias
Onu anlatmak biraz da onu silmektir, unutmaktır, reddetmektir, kendi hikayesini anlatmamak dünyaya yapılmış küçük bir iyilik olabilir.
Hiç kimse önceden olduğu şey yada kişi değildir.
Karşısındakinde her zaman bir şeyler kaybetmekte olan ve bunun bilincinde olduğu için acı çeken bir insan hissi uyandırırdı, aynı anda birkaç yaşamı birden yaşamak isteyen insanlardandı, sadece kendi yaşamının sınırlarında kalmakla yetinmeyen, bunu çeşitlendirmek isteyenlerden: Teklik düşüncesinden ürkenlerden.
Sayfa 107 - Yapı Kredi Yayınları, 6. Baskı
…bekleyiş beklenen şey için biriktirme vazifesi görür, onu katılaştırıp taşlaştırır ve derken yıllarımızı bir işaret gelsin diye beklemekle heba ettiğimizi kabullenmeye yanaşmayız, nihayet o işaret geldiğindeyse artık bizi ayartmayan ya da güvensizlik duyduğumuz, gecikmiş çağrısına karşılık vermekte sonsuz bir atalet hissederiz.
İnsan bir türlü belirmeyen fırsatın beklentisiyle yaşamaya alışır, derinlerde sakin, korunaklı ve edilgendir, derinlerde onun geleceğine dair inançsızlık vardır.
Evlilik her şeyi değiştirir, en küçük detayları bile, bu zamanda bile, siz gençler artık olmaz öyle şeyler deseniz de… Şu ana kadar aranızda olanların birkaç yıla yaşayacaklarınızla ilgisi yok. Kısacası size o evlilik öncesi zamanlardan birbirinize yaptığınız eski şakalar ve öyle bir çırpıda tanımakta zorlanacağınız hayaller kalacak. Ve birbirinize duyduğunuz derin sevgi elbette. Dünyanın geri kalanına karşı, herhangi birine karşı birlik olduğunuz o günleri özleyeceksiniz, aranızda yaptığınız küçük şakaları demek istiyorum. Birkaç yıl sonra yalnız birbirinize karşı birlik olacaksınız. Neyse, çok önemli değil, dert etme, uzun süreli yakın yaşamların kaçınılmaz hınçları olur, iki tarafın da genellikle vazgeçemediği, katlanılabilir can sıkıntısı olur.
Sayfa 76 - Yapı Kredi Yayınları, 6. Baskı
“Güzel artık evlendin. Peki ya şimdi?”
Yarından itibaren büyük olasılıkla yıllarca Luisa’yı görme isteği duymayacağım, çünkü artık gözlerimi açar açmaz onu göreceğim. Kendime bugün yüzünün nasıl olacağını sormayacağım ya da hangi giysisini giymiş olabileceğini, çünkü onu günün başlangıcından itibaren görüyor olacağım, belki de giyinirken göreceğim, hatta ona kendi tercihlerimi söylersem belki de benim istediğim gibi giyinecek. Yarından itibaren yaklaşık bir yıldan bu yana tüm günlerimi dolduran küçük bilinmezlikler ya da yaşanan günlerin mümkün olduğunca güzel geçmesini sağlayan küçük bekleyişler ya da haberdar olmama durumları olmayacak. Gereğinden çok bileceğim, onun hakkında bilmek istediğimden çok daha fazlasını bileceğim, onda beni ilgilendiren ve beni ilgilendirmeyen her şey karşımda olacak, artık seçme ya da eleme olmayacak, onu çağırmak, bir randevu ayarlamak, bir sinemanın kapısında ya da bir restoranın masaları arasında beni arayan gözleriyle karşılaşmak ya da kendine iyice çekidüzen verip onu ziyaret etmek için yola koyulmak gibi akla gelebilecek en küçük gündelik seçimler olmayacak. Sonucu değil, belki de artık beni ilgilendirmeyecek olan gelişmeyi göreceğim.
Sayfa 73 - Yapı Kredi Yayınları, 6. Baskı
Beklemez zaman bizi.
Sayfa 243Kitabı okuyor
…gerçi bazen bir anı da yiyip bitirebilir insanı.
Sayfa 189Kitabı okudu
Dünya sürprizlerle ve gizlerle dolu. Yakınımızdaki birilerini tanıdığımızı düşünürüz ama zamanla bilmediklerimizin bildiklerimizden çok daha fazla olduğunu görürüz, zamanla daha az tanınır karşıdaki, zamanla daha çok karanlık nokta oluşur.
Çünkü tüm zekamızı, tüm duygularımızı, tüm tutkumuzu zamanla birbirinin eşi olacak ya da zaten öyle olan şeyleri birbirinden ayrıştırmak için harcarız, bu yüzden de hep pişmanlıklarla, kaçırılmış fırsatlarla, doğrulamalarla, onaylamalarla ve yakalanmış fırsatlarla doluyuz, gerçekte hiçbir şeyin doğrulandığı yokken ve her şey durmadan elimizden kayıp giderken.
Ya da belki de hiçbir zaman hiçbir şey olmuyorken.
“ölüler geri dönmekle yanlış mı yapmış olurlar?”
Sayfa 114Kitabı okudu