" Ne felâket ! Ne felâket ! Bu bir tek zavallının acı akıbeti iliklerime kadar işlerken ve beni azap içinde kıvrandırırken , şu alçağın kılı bile kıpırdamıyor!.. Sırıtarak, bu ne ilktir ne son olacaktır diyor..."
Ah,ben sevgi,sevinç,sıcaklık ve coşkuyla yaklaşmazsam insanlara,onlar da bana bunları vermeyecektir;benim yüreğim sevinçle dolup taşsa da karşımdaki soğuk ve duygusuzsa,onu mutlu edemem.
" Eskiden olsaydı, böyle günahkâr kızın yüzü bana nasıl da kara görünürdü! Halbuki, şimdi onu müdafaa ediyorum. Neden ? Çünkü ben de aynı günahı işlemiş bulunuyorum! Fakat, benimki farklı... Günah aynı ; ama günaha götüren yollar farklı !.. "
“İnsan aslında karmaşık bir varlık değil. Çoğunluğu zamanın büyük bir bölümünü yaşamak için kullanıyor, geriye kalanı ise, özgür oldukları küçük zaman diliminden öyle korkuyor ki, ondan kurtulmanın her türlü yolunu deniyor. İşte insanın değişmez yazgısı!”