Sanırım öldüm ben
Anladım ki... Çocukluk her şeyi anlamazlıktan gelerek, her şeyin üstesinden gelebilme çabası idi. Aslında acımasız değildim, çâresizdim. Benim de gözyaşlarım var, nasırlaşmadı henüz vicdanım. Daha ben çocuğum efendi! Yoksa çocukluğumu çâresizliğe mi satıyordum? Bu basit bir adilik olsa gerek, kötülüğün en saf hali? Kendimi çok hırpalıyordum, bütün
Âli Fatımayı Kıskandı, Fatıma Âliyi
İlk uzun yazımı sizlere sunuyorum, Sevgili efendim Hz.Ali ve Sevgili annem Hz.Fatıma'yı inceledim son zamanlarda, araştırdım, birbirlerine nasıl davranıyorlar, birbirlerine karşı huyları nedir diye. Araştırmamı kendimce, oğuzca bir yazıya döktüm anladığım şekilde sizlere örnek verip anlatmak istiyorum.
Bir gün Hz.Ali efendimiz yoğun bir ticaret
Git iş işten geçmeden, çok geç olmadan vakit,
Günahıma girmeden, katilim olmadan git!
Git de şen şakrak geçen günlerime gün ekle,
Beni kahkahaların sustuğu yerde bekle.
Git ki siyah gözlerin arkada kalmasınlar,
Git ki gamlı yüzümün hüznüyle dolmasınlar
"Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. lazım olursa açar okursun. Olmazsa da olsun, bir zararı yok, burada dursun."
Birhan Keskin, fakir kene
"Sabahları kitap mürekkebinin kokusunu içime çekmeyi severim."
Biraz uzun ama okumaya değer
“ iki sene önce eşim bir iftiraya uğradı. İşinden atıldı ve hapse girdi. Eşyamıza haciz geldi. Ev alıyorduk ödeyemeyince banka el koydu. Hayatımın en zor zamanlarıydı.
O günler gitsin inşallah bir daha geri gelmesin.
Üç yaşından küçük iki çocukla biraz annemlerde biraz kaynanamlarda o kadar çok zor günler geçirdim ki ancak yaşayan bilir.
Altı ay
Kaşan şehrindenim
Fena sayılmaz halim,
Bir lokma ekmeğim var, biraz aklım,
İğne ucu kadar da zevkim.
Annem var, ağaç yaprağından daha güzel,
Dostlar, akan sudan daha iyi
Ve Allah, burada yakındadır,
yüzümde çizgilerle sayılan bir hükümlüyüm
sana uzanınca nevrim dönüyor bazen
ikimiz de anlaşılmaz olandan yana isek
başlayalım: misal ben niçin yanıyorum?
öyle bir dün oldu ki, her yarında o dün var
daha kaç gece manşet kalacaksın hicranda?
allah var!
Sayfa 71 - Dergâh
Bir politik hiciv şiirim
Haddizâtında bir politik hiciv denemesi:
Tanıyorum beyim seni
Hem de nasıl tanıyorum
İşittikçe vesveseni
Vallahi utanıyorum.
Yirmi yıl kandırdın az mı
Az konuşayım insaf et
Ki kandırılmanın hazmı
Bana zor, sana ziyafet.
Emrinde kaç bin itin var
Ölürler bin kez öl desen
Akıl yok bunlarda zinhar
Var bize "geberin!" de sen
Kimseler söylemez beyim
Söylediklerimi sana
Bir "adam" otu dikeyim
O boş Bahçeli arsana
Hoş karganın sesi senden
Hem onun kadar bilgesin
Senin iğrenç desisenden
Allah Türk'ü esirgesin!