Onu her dinleyişimde, yüreğim yerinden oynar .. Sözleri yaşlar akıtır gözlerimden. (...) Perikles'i dinledim, başka büyük hatipleri dinledim ama hiçbir zaman böyle hallere düşmedim, hiçbiri içimi öylesine allak bullak etmedi, hiç biri kölelik zincirleri içinde yaşama öfkesini duyurmadı bana. (...) (O'nu] dinledikten sonra, kaç defa hayatı benim yaşadığım gibi yaşamamalı dedim. ...) Yalnız bu adamın karşısında duyduğum bir şey var; (...) bir insandan utanma duygusu. (...) Biliyorum ki onun yap dediklerini yapmamak için haklı sebepler göstermek gelmiyor elimden, gelmiyor ama, onun yanından uzaklaşır uzaklaşmaz
kalabahklardan alkış toplamak hevesine kapılıyorum.”,