Kaçınılmazlık, disiplinin sadece pasif bir alışkanlık olmadığını gösterir. İradenin kaderi çizdiğine inandırır, ki Nietzsche de özgürlük tanımını bunun üzerinden yapmıştır. Yürümedeki kaçınılmazlık, bir kez yola çıkanın gideceği yere ulaşma zorunluluğudur. İlerlemekten başka çare yoktur. Yorgunluğun ve yolun sonunda insan her zaman gideceği yere ulaşır; “Hadi bir saat daha,” demek ve, “Ha gayret!” diye düşünmek yeterlidir. Yasadır bu, değiştirilemez. Yayayken, oraya ulaşmak için yürürüz. İradenin kadere tecellisi budur....
Sayfa 126
Kararlı bir kedi karşısında insanoğlunun yapabileceği fazla bir şey olmadığını, sahiplerinin onların karşısında sürekli yenik düşmelerinin bir ''alın yazısı'', bir kaçınılmazlık olduğunu kendi deneyimlerimden biliyorum.
Sayfa 11 - CanKitabı okudu
