Birbirine Bağlı Sekiz Beden ! Kendini Farket
Hep diyoruz ya insan çok fonksiyonlu bir varlık ve hepimiz yaradanın birtanesiyiz.
İnsandaki görünen et bedenden ziyade görünmeyen kısımlar dikkatimi çekmiştir.Farkında, bilinçli, an`da yaşamda bazen kendi tecrübelerim bazense yaşanan hayatlar bazense okuduğum kitaplarda insanın anlamı iki kelamla anlatılabilecek bir mevzu olmadığını
80’li yılların sonlarında, şifacıların ortak bir yanı olup olmadığını araştırdık. Birçok teknik ve formlar kullanan şifacıları inceledik. Ellerini kullanan şifacılar, psişik cerrahlar, Reiki ustaları, prana şifacıları, tıp adamları, şamanlar, büyücüler, psişik şifacılar, hepsi oradaydı. Bedenlerinden çıkan enerjileri inceledik ve hepsinin
Kalp çakrası, sevildiğini hissedebilme merkezidir. Sevgiyi alma ,sevgiyle kabulde olma ve huzurlu hissetmeyi sağlar. İnsan sevildiğini hissettikçe sevgisini daha çok gösterir. Buradaki sevgi kaynağı ilahi olandan akar. Kişi, Yaradan ile olan bağını burada tam olarak açar veya açamaz. Açamadığında olayları kolayca kabul edemeyen, sevildiğini hissetmediği için kendi sevgisini aktaramayan biri olarak görünür. İnsanın merhamet sahibi veya zalim olup olmayacağı bu merkezde belirlenir.
Sayfa 185Kitabı okudu
ÇEKİLİM VE ÇAKRALAR
Karşınıza sizi etkileyen bir insan çıktığında, "nasıl etkilediği" üzerine hiç düşündünüz mü? Onu fiziken mi inceliyorsunuz? Bedensel güzelliğine mi
bakıyorsunuz? Duruşuna mı bakıyorsunuz? Hayatta sahip olduğu imkânlar mı ilginizi çekiyor? Popularitesi, maddi gücü... Veya onun yanında huzur mu buluyorsunuz? Ruhsal
Çok güçlü bir sevgiyi, kalp çakrasında hissedersiniz, bu da içgüdüsel farkındalığın bölgesidir. Bir karar vereceğiniz zaman, 'Kalbinin sesini dinle' denir. Kalp çakrası, bu 'illüzyon gerçek'in ötesindeki bilince olan ana bağlantımızdır.
Sayfa 28 - Destek Yayınları – 1. Baskı ~ Ocak 2015, İSTANBULKitabı okudu
Kalp çakrası, tam tersi olması gerekirken insanların en zorlandığı çakralardan biriydi. Çünkü tüm hassas yaralanmalar yürekte yaşanıyor, insanlar daha fazla yara almamak için sevmemeyi seçiyordu.
İnsanlık, kalp çakrasına ulaşmayı becerebilse zaten dünyada bu kadar savaş, açlık olmadan herkes mutluluk ve refah içerisinde yaşayabilirdi. Ne yazık ki dünya daha kök çakrasını bile geçemedi, diye düşündü.
