güzel gülenlerin yasına dokunulmaz
böyle anlaşılsın isterim gömleğimdeki kan lekesi
hayat kısa, mesafe uzun, ileride yol çalışması var elimde çok yıprandım Rabbim kapı ve kelime az daha kekemeyim tekrara düşüyorum yaşadıkça
Aynaya bakmıyordu ama kendisiydi
Karşısında duran, garip bir tekillikle
Delice bakıyordu gerçekliğe. Çamlar
Yazın boğucu kalabalığını elemişler
Dikenlerinden, sonbahar aldatıcı, yeşil
Ve olağan can cekişmeyle atıvermişti
Ölüm öncesi diriliğini ortaya, ceketinin
Sol cebinin altından yayılan kan
Yüzeye çıkmıştı bile, yeșilin üstüne
Kırmızı, kırmızi mı; mavi, mavi mi
Siyah daha çok, evet, siyah mürekkep
Lekesi olarak göğsünü kaplamıştı çoktan
Ali Cengizkan
Elimi yanlışlıkla nerede kestirdiğimi bilmiyorum, dokunduğum, elimi attığım her şey kan olmuş. Hayatımıza girip ruhumuzu mahveden insanların durumu da böyle. Gitsin diyorsunuz umursamıyorsunuz ama lekesi her yere bulaşmış
“Kırılgan küren elimde. Ve zaman
büküyor ikimizi de, biz farkında olmadan,
bu akşam saatinde, unutulmuş bir bahçede.
Senin tüy gibi gövden havada nem içinde.
Kokunun yoğun ve sürekli yayılışı
yaşlı ve yıpranan yüzüme yükseliyor.
Ama ben seni bir düşün katmanları arasında
ya da bu bahçede bir sabah görmüş olan o çocuktan
çok daha uzun bir zamandan beri tanıyorum.
Güneşin beyazlığı senin olabilir,
ayın yaldızı ya da zafer kazanmış kılıçtaki
kurumuş kırmızı kan lekesi de.
Ben körüm, bir şey de bilmiyorum. Ama
gidilecek daha çok yol olduğunu ve her şeyin
eşyanın sonsuzluğu olduğunu görüyorum. Sen
müziksin, ırmaklar, gökler, saraylar, meleklersin,
Ey sınırsız, gizdeş sonsuz gül, sonunda
Tanrının benim ölü gözlerime göstereceği.
...
Ahitler; yazarın Damızlık Kızın Öyküsü kitabından 35 yıl sonra çıkarttığı devam kitabıdır.
İlk kitaptan hakim olduğumuz distopya bu kitapta da daha sistemli bir şekilde devam ediyor. Teyzeler, Damızlık Kızlar, Komutanların Kızları hala erkek egemen sistemin altında ezilmektedir.
Belirli bir yaşa gelen kızlar ailesinin belirlediği kişilerle evlenmek zorundadırlar. Damızlık Kızlar’ın tek görevi verildikleri ailelere çocuk vermektir. Teyzeler ise genç kızların eğitiminden sorumludur. Eğitim denilince de okuma yazma gibi temel öğretiler düşünmeyin. Bu distopyada sadece erkekler ve teyzeler okuyabilir. Onun dışındaki kadınların okuyup yazmasına izin verilmez. Sadece ev işleri, Damızlık Kızlar’la iletişim, kan lekesi nasıl çıkar gibi evle ilgili konularda eğitim verilir.
İlk kitaptaki olaylardan sonra aradan yıllar geçmiş, karakterler değişmiştir. Olaylar 3 ayrı kadın tarafından ele alınmış, içten içe çürümeye başlayan bu sistemin ayrı noktaları gözler önüne serilmiştir.
Her iki kitap da merak uyandırıcı ve oldukça akıcıydı, fakat yazar kitapların sonlarını hep aceleye getiriyor. İlk kitaba kıyasla daha çok sevsem de olaylar çok çabuk sonuca bağlanmış, bazı kısımlar havada kalmış. Buna rağmen hayal gücünüzün sınırını zorlayan akıcı güzel bir eser, tavsiye ederim.
AhitlerMargaret Atwood · Doğan Kitap · 2020980 okunma