“Oğlumu içime gömdüm”
Asker kapıya dayandığında karım Fatma’ya “Ali Ekber’e söyle mutfağın camından kaçsın. Ben askerleri oylarım.” dedim.
Yirmi iki yaşındaydı Ali Ekber, gözümün nuruydu. Öyle çalışkan bir çocuktu ki ilkokulu pekiyiyle ortaokul ve liseyi de birincilikle bitirdi. Üniversiteyi kazandığında annesine “Avukat olacağım” dedi.
Geleceğe güvenmiyor oluşumuz, geçmişimizden kopmamızı zorlaştırır.
Bu sırada kapının önünde gürültüler oldu, sesler işitildi ve arkası kapıya dönük olan Çakır, sütanasının:
- " İşte, Deli Kurt geldi! " dediğini duydu.
- " Deli Kurt mu? "
- " Evet! "
- " O da kim? "
- " Kim olacak, Murad! "
- " Neden Deli Kurt diyorsun? "
- " Ben demiyorum, köylü diyor ama, hani yakışmıyor da değil... "
Sayfa 34Kitabı okudu
Kapının Arkası
Kapat kapını, teslim ol, şehrin bitti yerde senin yalnızlığın başlar...
Sayfa 229Kitabı okudu
Göğe açılan Pencere..
Çocukluğunda sakladığı yaralarının bir tesellisiydi bu kim bilir belki de hiçliğine...
Yaşamak delicesine bir duygu derken hayallerini süslediği mesleğin hakkını vermek adına yola düştü Deniz.. Memleketinde olmayan bir ismin ağırlığnı taşıyordu kimsesizce. Babası bu ismi ona vermeden önce gözlerinin karalığına bakıp" deniz gibi aydın,
Yıllar sonra
Odanın kapısını açınca
Senin yerine
Arkası dönük iki kadin görüyorum
Yaşları belirsiz
Biri kollarını balkonun korkuluguna dayamış
Öbürü kapının pervazina yaşlanmış
Uzanıp giden ovaya bakıyorlar
Akşam serinliğinde .
Bakislarinin ucunda
Mor dağlar yükseliyor
Ve inen davarin
Çan sesleri duyuluyor uzaktan .
Kapıyı aralık bırakıp
Alacakaranlıkta
Dağın doruğuna tirmaniyorum
Yorgun atimin yedeğinde .