İnce Memed bu defa Abdi Ağa’yı öldürdükten uzun bir süre sonra ortaya çıkıyor. Dağlarda yaşadığı zamanlarda köyünde olup bitenleri, köylülerin durumunu köye indiğinde öğreniyor. Abdi Ağa’nın yerine onun kardeşi Hamza’nın geldiğini ve abisinden daha acımasız bir insan olduğunu öğreniyor. Kendi köyü bu anlamda ona düşman kesiliyor.
Kitabın sonuna kadar çok etkin bir rol oynamayan İnce Memed, kitap boyu anlatılan Ali Safa Bey ve Hamza’yı kitabın sonunda öldürüyor. Kendi köyü ise çakırdikenliği ateşe vererek özgürlüğün kutlamasını yapıyor.
Kitapta beni en etkileyen yer, Memed’in çocukken de gittiği Süleyman Emminin evi. Orada içtiği tarhana çorbası, hayalleri, çocukluğu beni inanılmaz etkiledi. Büyüyüp İnce Memed olduğunda da aynı eve saklanıp sığınması, orada güzel karşılanması, yine lezzetli bir tarhana çorbası içmesi… yıllar sonra varmak istediği köyü hatırlaması…
Diğer yandan insanın ne kadar acımasız, çıkarcı ve yalancı olabileceğini gördüm. Her ne kadar bu bir kurgu olsa da maalesef karşımıza çıkan insan tipleri. Köylünün; çıkarları için İnce Memed’e iyi davranması, işler umduğu gibi gitmeyince de ona bilenmesi oldukça üzücü. İlk kitaptan daha çok zevk almıştım, bu da farklı açılardan güzel bir romandı. Dili zaten çok akıcıydı. Bütün Çukurova’yı hissetmek mümkün.
