Türk Edebiyatını çok severim. İnsanı, insanlığı, hayatı, açlığı, tokluğu ve her şeyi en iyi şekilde anlatır edebiyat. Hele böyle Orhan Kemal gibi yazarlar varsa tadından yenmez. İşte Murtaza da böyle bir eser olmuş. Usta kalemden çıkmış, hayatın içinden bir kitap.
Kitap boyunca Murtaza’ya güldümse de daha çok üzerine düşündüm ve üzüldüm. Görev ve memleket aşkını, tek bir bakış açısını, Murtaza’yı heyecanla okudum. Kitap boyu Murtaza düzelecek, anlayacak, değişecek ya da istediği konuma gelecek diye bekledim. Ama ne mümkün!
Görse idiniz kurs, alsa idiniz amirlerinizden sıkı terbiye hem da disiplin :) Ankara’da devlet hem da hükümet burda da ben :) Kitap boyunca Murtaza bunları söyledi durdu. Vazife ve memleket aşkını bazen takdir etsem de kızına sebep olmasına kadar yaptıkları beni bile bezdirdi. Velhasıl, bazı insanlar ve dönemler bazı davranışları gerektirdi.
Açlıktan yoksulluğa, varlıktan siyasete, memleketten insanlığa kadar her türlü konularda ayrıntılı satırlar var. Eğlenceli ve yalın bir anlatım.
