Ahmet İzzet Paşa, 7. Ordu Komutanı olarak ona son bir telgraf çekti ve İskenderun uğruna mütarekeyi tehlikeye atmanın saçmalığı konusunda uyardı. ...[ Güçsüz olduğumuzu unutmamalı ve ona göre konuşup hareket etmeliyiz. ] Bu kadarı Mustafa Kemal için çok fazlaydı. Rütbesini kullanmadan imzaladığı son telgrafta bütün öfkesini açığa vurdu: ...[ İngilizlerin ancak sonuna dek Almanların yanında kalıp bizi yenilgiye uğratmaları halinde savaşarak elde edecekleri sonuçlara ulaşmalarını kendimiz kolaylaştırırsak, bu, tarihte hem Osmanlılık hem de şu andaki hükümet için bir kara sayfa oluşturur. ] Yine de, telgrafı uzlaşmacı bir ifadeyle bitirdi. Üstleriyle tartışmadığını, ama ülkesinin iyiliği için oluşturduğu görüşlerini açıklamaktan kendini alamadığını bildiriyordu.