Sen Yokken
Sen yokken gittim
Korkularımın üstüne
Hiç ardıma bakmadım
Gümüş şiirler yazdım sen yokken
Çok yangın çıktı yüreğimde
Küllerini bile savurmadım
Irak denizlerin fırtınasıydım
Uzak iklimlerin sert rüzgarları
BİR ÇİÇEK SERGİCİSİ DER Kİ
(…)
Bir gün de bir demet karanfilim yandı
Bir demet karanfilin penceresi, kapısı
Nedense yandı
Önce giyinik bir ev görünümündeydi, öyleydi
Takındı kırmızılarını sonra
Süslendi
Bir boşluk edindi orda kendine
Hemen oracıkta bir boşluk
Açtı şemsiyesini ve gitti. (…)
Sayfa 40Kitabı okudu
Ey benim
Mavi soluklarıyla saçlarımı dağıtan
Küçük karanfilim
Gidiyorum
Öyle başını yana çevirip
Ağlama
ÇARŞAMBA'YI SEL ALDI
Samsun-Çarşamba
Çarşamba'yı sel aldı
Bir yar sevdim el aldı
Keşke sevmez olaydım
El koynumda kaldı
Ah ne imiş ne imiş
Yokluğuna Kaybolmadan Tut Beni (2)
Dışarda kar
Dudaklarından gülüş yağıyor avuçlarıma
Narin bir kar tanesi
Ve sevinçle dans eden bir devrim anı gibi
Yüreğimin doruklarına yağıyorsun
Kar tanem, nar tanem, bir tanem, can tanem…
Camların buğusuna kazıyorum adını
Sarmaş dolaş bir hasret ve sabırsız bir bekleyişle
Sevdasına göç ettiğim gözlerin
Ve derinliğine çığ gibi
Sen Yokken
Sen yokken gittim
Korkularımın üstüne
Hiç ardıma bakmadım
Gümüş şiirler yazdım sen yokken
Çok yangın çıktı yüreğimde
Küllerini bile savurmadım