Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.8
Emile Zola’yı edebiyat derslerinden naturalist akımın temsilcisi olarak tanırdım hep hakkında bildiğim tek şey buydu galiba.. Ama bu kitapla öyle anlamlandı ki bu isim. George Orwel, Victor Hugo ve artık Emile Zola belki de sayacağım daha isim vardır. Sanki hala yaşıyor ve bizi görüyorlar gibi değiller mi sizce de? Sanki hala günceller, ölmemişler
Genç kadın eline aldığı öykü kitabının ilk sayfasını okumaya başladı biraz ilerledikten sonra günün yorgunluğunu atmak için kafasını mutfak masasına koydu rüyasında önce kendini hızla gelen otobüsün altında buldu,daha sonra kafasında kral tacı olan bir deliyle balık ekmek yedi.Tam uyandım derken Hindistan yolculuğu için kıyafet almaya geldiği AVM de koşturan güvenlik görevlisinin kafasinda yanip sönen bir mavi isik gördü,ışığın sonunda bir cafede fal sırası beklerken Şemseddin Çabukatlar isimli bir yazar ile tanıştı.Yüksek ses kulağına gelen rap müzik ile gözlerini açtı kitabı masaya bırakıp akşam yemeği için Zamanin Marmeladini akıtma tarifleri adlı kitabına baktı.Bi anda etrafa bir hacı misi kokusu yayildi.Ensesinde bir silahın soğuk namusunu hissetti ve sonra bam....
Gerçek dünyaya hosgeldiniz
Her öykünün kurgusuyla ayrı ayrı bayıldım,kitabı elime aldıktan sonra merakimdan bir saat içinde bitirdim.Yazarin anlatım dili çok başarılıydı.Günlük hayat rutinleri,büyük şehirlerin kaoslari,is hayatının götürüleri hatta aklınıza gelebilecek her türlü olumsuz durum uzun uzun anlatmaya gerek duyulmadan her öykünün arasına güzelce harmanlanmış. Kendini kaybediş hikayelerinin arasında kendini buluş hikayeleri
Alayına gider senfonisi en beğendiğim öykü oldu iyiki yazar bu hikayeyi sonrada doğru koymuş çünkü bu hikayeden sonrasını tamamen rap müzik ritminde okudum
Okuma aşkı sönmüş olanlar var ise bu kitap ile ateşi tekrar yakabilir.
Hadi seks yazayım diye bir kitap yazarsanız, buna uydurduğunuz konu olsa da olur, olmasa da. Biz de sadece seks sahneleri okumuş oluruz. 318 sayfa... ne dedi bana? Hiç. Niye yazıldı bu kitap? Bana ne kattı? Bilmediğim ne öğrendim? Zamanımı neden boşa harcadım? İnsan yazara değil, yayınevine sinirleniyor.
Bir kadın. Sevgilisi bunu dolandırmış, tefeciye borçlandırmış, o da her salı pokerde kazanarak bu borcunu ödüyor. Bunu yaptığını da herkesten gizliyor. Nedenini anlamadım. Başları belaya girmesin diye açıklanması inandırıcı değildi. Bu kısmı birkaç sayfada öğrendik, sonra bir adamla tanışılıp 300 sayfa boyunca seks yapıldı. Anlatımı son derece sıradan bir seks. Sonunda tırıvırı bir nedenle adamdan uzaklaştı. Adam bunu istiyor ama kadındaki gizem onu ürkütüyor. Bunun da nedenini anlamadım. Eski kız arkadaşıyla benzer bir şey yaşamış. Sergilediği kişiliğe çok aykırı. Çünkü yazarın kaygısı sadece seks sahnelerini yazıp satmak. Gerisi önemli değil sanırım. Ben o kadar aç değilim o yüzden devamını okumayacağım.
·
Puan vermedi
ÇELİK BİLEK
Gelecek ay 60. yılımı kutlayacağım şu hayatta "keşke" diyebileceğim tek şey varsa, o da gençken çizgi roman koleksiyonuna başlamamış olmaktır. yüzyılın başları gibiydi, sene 2008 ya da 2009 tam olarak hatırlamıyorum, aklım beş karış havadaydı. her şeyden şikayet eder, bunları düzeltmek için fazla çaba da göstermezdim.
Tüm tarama uçları ve yumruk efektleri şahidim olsun ki, çizgi romanlara her zaman başlamayı düşündüm. Tenten'den red kit'e, tommiks TEKSAS'tan x-men'e, envai çeşit çizgi romandan evin boş odasını doldurmak ve eksik sayılar için tüm dünyayı birbirine katmak istedim. Bugün yarın diye diye su gibi akan gençliğim tek bir seri yapamadan bitti. 40'lı yaşlarımda çizgi roman peşinde koşmak da istemedim. Önceliklerim değişti, çılgın gibi sahip olma yarışına girdim. Evimin taksitleri biter bitmez arabaya başladım, arabadan sonra da yeni eşyalar aldım.
Bilemezdim sahaflarda çizgi roman peşinde koşmadığım için bu kadar pişman olacağımı; bilemezdim pencerenin kenarında sallanan ahşap sandalyede otururken, tek ihtiyacım olanın yaprakları eprimiş bir çizgi roman olacağını.
Oysa 2009'un bahar aylarında genç olup akşamında beyoğlu'ndaki sahafları tavaf etmek isterdim. bir çanta dolusu çizgi roman ile evime gelmek ve yataktan çıkmadan aç kurtlar gibi okumak isterdim çelik blek'i.
bu kitap hakkındaki düşüncelerimi yazarsam taşlanabilirim veya ne haddine böyle şeyler söylemek denilebilir diye ve en önemlisi de yazacak çok şeyim olduğu için üşendiğimden, gerçekten buna vakit ayıramayacağımdan koca bir satırı atlıyorum. BANA VE BENİM ZEVKİME GÖRE kötüydü. abartılmış bir kitap. ya da ben çok beklentilerimi yükselttiğim için çok hayal kırıklığına uğradım, bilmiyorum artık. bildiğim tek şey: daha önce hiç bir kitabı çöpe atmak istememiştim AMA bu kitap bir ilk oldu. 10 üzerinden 2 vermemin sebebi de kitaptaki diğer karakterlerin aksine adam'ın olgun bir karakter oluşuydu, yazar da sanırım ona daha çok 'çekicilik' versin diye böyle bir şey yapmış olsa gerek yani kitaptaki tek OHA KASLARA BAK OHA SESİ NE KADAR KALIN ÖPÜŞMELİSİN ÜSTÜNE OTURMALİSİN kafasında olmayan karakterdi. kitapta güçlü kadınlar havası için yazılmış birkaç yer de vardı tabii ki oraları sevdim açıkçası ama benim için yetersizdi bu kitap. belki de romcom böyle bir türdür ve benim tarzım değildir ya da gerçekten bu kitap 25-35 yaş aralığındaki insanların ortaokullu gibi davrandığı bir kitaptır...
127 syf.
·
Puan vermedi
İtiraf edeyim kitaba başlarken bu kadar etkileneceğimi tahmin etmemiştim hatta sıkılırım gibi hissetmiştim ki başları da biraz bu düşünceme uygundu.Ama kitap ilerledikçe Zehra babasının günlüğünü okudukça onunla birlikte aynı duyguları yaşayan bendim sanki.Bütün duyguları arka arkaya hissediyorsunuz romanda.Alınacak apaçık hisselerden birisi hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığı.Bazen gerçek sanılanlar bütün bir hayatı etkilemiş ve iş işten geçmiş oluyor. Önyargıdan uzaklaşmak ve her şeyin arka planını görmeye çalışmak gerek ki büyük pişmanlıklar yaşanmasın.
