Başımda kavak yelleri eserken,
Sevdim, sevdim ben de gönülden,
Ne tatlıydı zaman aşkımın yanındayken,
Hep böyle kalmayı dilerdim içimden.
İnsanın başında kavak yelleri estiren bir şey vardı yazarlıkta. Yabancılaştırıyordu insanı, uyumsuzlaştırıyordu. Boşuna dağıtmamıştı beynini Hemingway. Hart Crane pervanenin üstüne boşuna atlamamış, < 'hattterton fare zehirini boşuna içmemişti. Çok satan türünde yazan yazarlar sürdürebiliyordu mesleği, ama onların da yazdıkları söylene mezdi ·aslında, çoktan ölmüşlerdi
Sayfa 131Kitabı okudu
Ölebilirim genç yaşımda,
En güzel şiirlerimi söylemeden götürebilirim.
Şimdi kavak yelleri esiyoken başımda,
Sevgilim,
Seni bir akşam-üstü düşündürebilirim.
Sayfa 69 - undefined
Gözüm açık giderim...
Ölebilirim genç yaşımda,
En güzel şiirlerimi söylemeden götürebilirim.
Şimdi kavak yelleri esiyorken başımda,
Sevgilim,
Seni bir akşamüstü düşündürebilirim.
Sayfa 70
Başımda kavak yelleri esen o yaşlarda babam kulağıma küpe olan bir nasihatte bulunmuştu.
“Birini eleştirecek olduğunda” demişti, “bu dünyada her insanın seninle aynı ayrıcalıklara sahip olmadığını hatırla, yeter”
Sayfa 11 - Birinci baskı: Eylül, 2019. İngilizce aslında çeviren: Ferit Burak AydarKitabı okudu
Ölebilirim bu genç yaşımda,
En güzel şiirlerimi söylemeden götürebilirim.
Şimdi kavak yelleri esiyorken başımda,
Sevgilim,
Seni bir akşamüstü düşündürebilirim.
