Gerçekten bucak bucak kaçıyorum,diyordu. Birini sıkıntıda görünce çocuk gibi ortadan kaybolmak istiyorum. Korkaklıktan değil; kendimi onun yerine koymaktan. İnsanların karşısında bazen de o eski aptalca utangaçlığım yüzünden dikilip kalıyorum.Gitmek gerektiği halde bir türlü uzaklaşamıyorum.Her zaman gerekenin tersini yapıyorum çocuklar gibi.Kitaplarla, yani bir çeşit masal dünyası ile hayatı karıştırıyorum eskisi gibi. Galiba gittikçe de düzeltilemez oluyorum bu konuda. Masalın nerede bittiğini, hayatın nerede başladığını farkedemiyorum.
Büyüyemediği,gerçek dünyaya karışmadığı için üzülüyordu.’Gerçekten bucak bucak kaçıyorum,’diyordu.’Birini sıkıntıda görünce çocuk gibi ortadan kaybolmak istiyorum.Korkaklıktan değil;kendimi onun yerine koymaktan.İnsanların karşısında bazen de o eski aptalca utangaçlığım yüzünden dikilip kalıyorum.Gitmek gerektiği halde bir türlü uzaklaşamıyorum.Her zaman gerekenin tersini yapıyorum, çocuklar gibi.Kitaplarla, yani bir çeşit masal dünyası ile hayatı karıştırıyorum eskisi gibi.Galiba gittikçe de düzeltilemez oluyorum bu konuda.Masalın nerede gittiğini,hayatın nerede başladığını farkedemiyorum.Bazen,suratıma bir garip bakıyorlar;o zaman uyanır gibi oluyorum.
… sanal âlem geçmişi geçmişte bırakmıyor diye düşünüyordum. Geçmişin kütüphanelerde, sahaf depolarında çürümesine izin vermiyor. Birileri internette eski mezarları kazıyor, çok derinlere gömülmüş günahları bile gün yüzüne çıkarıyordu. İnternet Pandora’nın bütün kutularını açıyordu. Bu zamansız ve mekânsız âlemde zamanaşımı, pişmanlık, unutulmak, geçmişte kaybolmak diye bir şey yoktu. Ölüm bile yoktu. Bıraktığımız her iz bizi sonsuza kadar takip ediyordu.
Sayfa 311Kitabı okudu
"Büyüyemediği, gerçek dünyaya karışmadığı için üzülüyordu. 'Gerçekten bucak bucak kaçıyorum,' diyordu. 'Birini sıkıntıda görünce çocuk gibi ortadan kaybolmak istiyorum. Korkaklıktan değil; kendimi onun yerine koymaktan. İnsanların karşısında bazen de o eski aptalca utangaçlığım yüzünden dikilip kalıyorum. Gitmek gerektiği halde bir türlü uzaklaşamıyorum. Her zaman gerekenin tersini yapıyorum, çocuklar gibi. Kitaplarla, yani bir çeşit masal dünyası ile hayatı karıştırıyorum eskisi gibi. Galiba gittikçe de düzeltilemez oluyorum bu konuda. Masalın nerede bittiğini, hayatın nerede başladığını farkedemiyorum. Bazen, suratıma bir garip bakıyorlar; o zaman uyanır gibi oluyorum.
Sayfa 369Kitabı okudu
Son defa görsem seni
Kaybolsam yüzünde
Son defa yenilsem sana
Hiç anlamasanda
Son defa benim olsan
Uyansam yanında