Dilara
@kedizeynaa
Didem Madak 'ın daha fazla şiir kitabı bırakamadığı bir dünyayı pek ciddiye almıyorum
psikolojik danışmanlık ve rehberlik
9 Ekim
43 okur puanı
Aralık 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
"Fil terbiyecileri vahşi doğada bir yavru fil bulduklarında onu bir ağaca bağlarlar. Yavru fil savaşır, kurtulmak için debelenir ama yeterince güçlü değildir. Birkaç gün içinde pes eder. Yani fil büyüyor olmasına rağmen halatı koparabileceğini düşünmez. Böylece nihayetinde bacağının tek bir hareketiyle koparabileceği bir parçacık halata ağaca bağlanmış, kocaman bir fil elde etmiş olursun. Öğrenilmiş çaresizlik denir buna. Buradaki her şey, halatın kopmayacağını düşünen insanlar üzerine kurulu. Bu da demek oluyor ki dünyada iş modelin için en tehlikeli şey, halatın aslında ne kadar dayanıksız olduğunu bilen biri."
Nefes aldı. Nefes verdi. Acının tam ortasına, o kakofoniye bıraktı kendini. İçine dolmasına izin verdi. Acı öyle bir şeydi çünkü. İnsanlar onunla savaşacağım diye kendilerini paralardı. Aslında işin sırrı, onu geçici bir gerçeklik olarak kabul etmek ve başka bir şeye odaklanmaktı.
Bir kitap okudu
440 syf.
7/10 puan verdi
·
Beğendi
Okur Takip Önerileri
Bir kitabı okumayı düşünüyor
2024 okuma hedefini ekledi.
2024 OKUMA HEDEFİ
1/50 kitap - %2 tamamlandı
1 kitap okudu
50 kitap
440 sayfa
0 inceleme
2 alıntı
5 günde 1 kitap okumalı.
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Terapi bir süreçtir. Zaman içerisinde bir dizi iyileşme deneyimi ve değişiklikler yapma sürecidir. Bilinçli ve bilinçaltı değişiklikleri yeni davranışa ekleme sürecidir. Gerçekten kim olduğunu keşfedip işlevsel olmayan ailelerde hayatta kalmak için takındığımız “sahte benliklerden” kurtulma sürecidir. Dışarıdan onay alma ihtiyacından kurtulup içeriden kendini takdir etmeyi geliştirme sürecidir. Ve son olarak da, terapi, içimizdeki sahiplenmediğimiz donup kalmış çocuk parçalarımızı yeniden birleştirip yadsıdığımız içsel kaynakları geri alma sürecidir. Böylelikle hayatımızda ilk defa mutlu olmaya başlayabiliriz belki de.
Hipnoterapide kişiliklerimizin bir çok farklı parçası, pek çok ego durumumuz olduğunu şüphe götürmez bir şekilde görürüz. Bir şekilde istismara uğrayan çocuklarda daha fazla parça olduğu gözlemlenir. Bu seansta bazılarını anlayabilirsiniz. Parçalar genellikle hayatta kalma sebebiyle gelişir. Farklı parçalar, ailede veya okulda neyin kabul edilir neyin kabul edilemez olduğuna göre birbirinden “kopar ve bölünür”.
Acı çekmenin asil bir tarafı olduğu Yahudi ve Hristiyan inançlarında yer alır. Bir çok inşanın, hayatını acılar içinde geçirmiş İsa’yı model aldığını görüyoruz, încil’de İsa’nın biz acı çekmeyelim diye acılar çektiği, yani bizim yerimize acı çektiği yazıyor. Bizler acı çekmek zorunda değiliz. Acı çekersek de bu cennete daha hızlı gideceğimiz anlamına gelmiyor.
Kurban üçgeninin en trajik özelliklerinden biri, severken canını acıtmaya alışkın olan insanlar gerçek sevgiyle karşılaştıklarında onu tanıyamazlar.
Bütün alkolik ailelerin %99’unun “kurban oyununu” oynadığını söylediğim gibi, aynı durum bütün “istismar” durumlarının %99’u için de geçerlidir.
Kurtarıcı olmakla yardım etmek arasında fark vardır. Fark, sorun ve çözümün sorumluluğunu kimin aldığında yatar. Sorunun çözümü sorunun sahibinden başka birinden geliyorsa, bu bir kurtarmadır ve kesinlikle kurtarıcıda geri tepecektir. Bir terapist danışanının içinde bulunduğu durumu net bir şekilde görmesine ve bilinçli seçimler yapmasına izin veren terapi seansını gerçekleştirerek ona yardım edebilir. Kurtarıcı olmakla yardım etmek arasındaki fark budur. Arkadaşlar için de aynı şey geçerlidir. Onların sorunlarını çözmeye başladığınızda onlara artık yardım etmiş olmuyorsunuz. Sebebi, Kurban Üçgenine dayanıyor. Başkalarını kurtarmaya ya da sorunlarını çözmeye çalıştığınızda onları kurban rolüne koymuş oluyorsunuz ve ellerinden gücü aldığınız için kendilerini yine çaresiz hissediyorlar. İşler yolunda gitmeyince size zorbalık yapacaklarından veya sizi suçlayacaklarından emin olabilirsiniz.
Marty gerçek yakınlık kurmada çok zorlanıyordu; çünkü ailesinde yakınlık kurmanın tek yolu kavga etmekti. Yakınlık kurmanın kavga etmeyle ne alakası olduğunu sorabilirsiniz. Kurban ailelerinde genellikle ebeveynler sarılarak, öperek veya seni seviyorum’ diyerek normal sevgilerini göstermeyi bilmezler. Sevgi duygularını göstermeyi veya sevecen bir şekilde iletişim kurmayı bilmezler. Dolayısıyla yakınlık göstermenin temel yolu kavgadır. Yoğun şekilde birlikte olmanın ve birinin ilgisini bölünmeden çekmenin bir yoludur bu.