Diana, Mathias'a doğru yürürken bir de şunu düşünüyordu.
Herkes gibi Mathias'in da benliği vardı evet, ama Diana buna odaklamayacaktı. Kalbini onun ıçindeki ışığa cevirecekti, onun ışığına bakacaktı. Herşeyden önce, kendi ışığını görebilmek için.
En önemlisi de, işığın Güneş'e kavuşması için. Ve az sonra, sarılacaktı ona. Iki, bir olacaktı. Aslında bir hiç iki olmamıştı. Ama bir süre iki diye görünmüştü. Ayrılık varmış gibi görünmüştü. Sevgi olsun, sevgi tadılsın diye. Güller haklıydı. Aşkın aşk olması için özlem gerekirdi. Aşkı büyüten özlemdi, kavusmanin güzelliğini verense ayrılık.
Sayfa 206Kitabı okudu
8. Hikaye Tamamlama Etkinliği
Hikayemiz bu ileti altından yürütülecektir.
Katılımcı sırası ve yorumlar için: #11646309
NigRa
Saat gece yarısını çoktan geçmiş "yarım" diye belirtilen 12.30'u göstermekteydi. Akreple yelkovan iki ayrı uçtaydı, kavuşamayan iki aşık gibi diye düşündü. Sonra aklı yine yarım kavramına kaydı. 24'ün yarısı 12