Ona dair bütün yazıları o kadar çok seviyorum ki hiç bilmesem bile onun yazdığını okuduğumda mutlaka hissedip benimserim.. Aradan zaman geçer ve o bilmediğim ama sevip benimsediğim yazının altında Kemal Sayar yazdığını görünce ya da kitabında rastlayınca tebessüm etmekten alıkoyamam kendimi.. Yıllardır bir kemal sayar okuyucusu olduğumu ve saatlerce hiç konuşmadan onu dinleyebileceğimi nasıl söyleyebilirim kendisine :))
Herkes size bir şeyler anlatmak için uğrar ancak ben sizi dinlemek için bir gün uğrasam ne olur ki :)
Sağanak yağmurda şemsiyem vardı ama mutlu değildim
Bugün babamın yanına gitmek için kuzenimi beklerken birden sağanak yağmur bastırdı. Şemsiyeyi hazır edip çıkarken evin önünde okuldan çıkmış ve hızlıca yürüyen bir çocuk gördüm. O an birden "Şştt." dedim -kendime bende şaşırdım- ve bana döner dönmez "Bekle aynı yöne gidiyoruz zaten birlikte gidelim." dedim ve çocuk "Evim
AŞKIN HOŞ KOKTEYLİ
Sana aşığım,
Kendimi kandırmama gerek yok.
Sözün geçse gözlerim,
Bu yağmurlu havalara güneş oluyor.
Heyecan basıyor heyecanlanıyorum,
Şımaracağım kendimi tutuyorum.
Sana çok aşığım,
Az önce durakta 17 yaşında bi kızla tanıştım bu soğuk havada 1.5 saatlik yoldan gelmiş sevgilisinin evinin önünde saatlerdir bekliyordu. Biraz sohbet ettim ağlamaya başladı.
Çokta farkım yoktu ondan .. özlediysen arasana dedim açmaz ki dedi, olsun sen dene dedim engelledi beni dedi, niye buradasın dedim bu banklarda anılarımız var dedi.. bir arkadaşına söyle arayıp burada olduğunu söylesin seni görmek istiyorsa gelir dedim abla gelmez hemde çok kızar dedi..
Seni istemiyorsa neden buradasın yoluna gitsene dedim çok özledim o beni hiç özlememiş dedi.. daha ne kadar burada kalıp bekleyeceksin gece soğuk hem karanlık yazık değil mi sana montun bile yok üstünde paraya ihtiyacın var mı dedim yok asla yok abla dedi.
Çay içelim aç mısın dedim abla 3 gündür yemek yemiyorum kiloluyum diye mi sevmedi beni dedi.. Daha küçücüksün kimler gelir geçer dedim bir daha aynı duygularla sevebilir miyim aynı heyecanla bankta oturabilir miyim dedi.
Kendimi gördüm karşımda İlk gelen otobüse bindim . Benimle gelmesi için yalvarabilirdim bile ama bazı acıların merheminin acının kendisi olduğunu ne yazık bende öğrendim. ..
göz yaşlarımla otobüsteyim.
Açılmayan kapı eşiğinde kendi rızanla beklemek
sen ne beter hâlsin ..
Yazık ya gerçekten yazık yazık yazık !!! Kendine yaptığın bu haksızlık bana ve bize yaptığın bu zulüm kalbimi parçalıyor. Layık gördüğün bu sona bu zavallı haline ne diyeceğimi bile bilemiyorum. Hayatına aldığın kişilerin gölgesinde solmuş eski canlılığını ışığını kaybetmişsin. Bu halin ne? Kendinden memnun musun? Peki ya eski Mehmet? O nereye gitti? Sanki bir ruhtan farksızsın. Bana olan sevgin güzel gözlerindeki o canlılık nerede?ah Mehmet ah Bir zamanlar ne kadar neşeli umut dolu ve hayat doluydın. Gözlerindeki parıltı hayallerini anlatırkenki heyecanın içimi ısıtırdı. Seni tanıdığım o ilk günden beri kalbimde özel bir yere sahip oldun. Seninleyken kendimi güvende ve mutlu hissediyordum. Birlikteyken her şey mümkünmüş gibi gelird şimdi görüyorsun ne kaldı geriye ? Sadece kırık bir kalp solmuş hayaller ve yitip gitmiş bir sevgi... Seni tanıdığım o güzel insana ne oldu? Bu karanlığa nasıl sürüklendiğini anlamıyorum. Kendini kaybetmişsin Mehmet. Lütfen bu girdaptan çıkmanın bir yolunu bul. Eski haline dön, o ışıltılı Mehmet'e.. unutmaki ben hep yanındayım sen yeter ki iste .. Seni seven ve sana inanan insanlar var. Yeter ki sen de kendine inan ve pes etme. Hayatı geri kazanmak için hala bir şansın var. Bu karanlığın ötesinde aydınlık bir gelecek seni bekliyor lütfen Mehmet lütfen kendine gel Eski gücünü ve cesaretini bul. Hayallerinden vazgeçme ve savaşmaya devam et. Biliyorum zor olacak, ama yapabileceğine inanıyorum. Ben de sana inanıyorum.
Dışardan bakınca belli olmayan zor şeyler yaşadım. Kendime bile açıklayamadığım şeyleri kimseye hissettirmedim. Zaten pek hâlimden anlayan da yoktu. İçimde yaşayıp bitirmeye o kadar alıştım ki gece yanlışlarımla astığım kendimi sabah umutlarımla sarılmaktan hiç çekinmedim.
Bazı zamanlarda bana doğrultulan silahın patlama sesiyle uyanır gibi oluyorum. Kâbusun bitişi gibi ama asıl kâbusun başlangıcı. Bazen titreyen ellerimle yakmaya çalışırken çakmağı, kendimi yakmak istiyorum. Parmak uçlarıma tuttuğum cılız ateş biraz sızı bahşediyor bana. Ardından bir şeyler hissetmenin aciz mutluluğu. Dilimi yakan çayı inatla içiyorum. Sigaramı daha sert çekiyorum ciğerlerime. Ve artık sigaradan son nefesi de çekiyorum. Çünkü anladım, sigara bitince hiçbir şey son bulmuyor. Üç, beş satır karalıyorum. Karaladıklarım arasında kendimi kaybediyorum. Bir şeyler düşünüyorum, hep düşünüyorum. Düşüncelerim arasında cesedimi bile bulamıyorlar. Öyle yokum. Öyle yok olmuşum. Dişlerimi sıkarak geçirdiğim her gece, acıdan kıvranırken dâhi yalnız olmamın tânrının bir oyunu olduğuna inanıyorum. Ben bir şeyler yapıyor ve en nihâyetinde yaşıyorum. Şimdi susup bir sigara yakıyorum. Bu gece gelme yamacıma. Ateşim artık yalnızca bana zarar vermiyor.
Kendimi Eleştiriyorum
...
Sanki bir esans şişesindeydi sahip olduğumuz güzel şeyler, yaşadığımız o günler..
Ağzını açık bıraktık
ve uçup gitti biz anlamadan..
En çok da kendi duygularımı
bile koruyamamış olmaya şaşırıyorum..
Kendi ruhundaki bile bu kadar uçucuyken hayata nasıl inanabilir ki insan?
.
Git gide azalıyorsun içimde. Eskiden daha çok özlerdim seni, gözlerim dolardı hatırladıkça. Unutuyor muyum, alışıyor muyum bilmiyorum. Kırgın da değilim artık. Kızgınlığım yalnızca kendime. Ne vardı da böyle çok sevdim sanki seni. Hiç kurmasaydım o hayalleri, silip atsaydım bendeki resimlerini. Sen her ''gidiyorum,'' dediğinde, bu kadar küçük düşürmeseydim kendimi. Ama bu sefer farklı. Git gide azalıyorsun içimde. Sahiden unutuyor muyum, uyutuyor muyum yüreğimi bilmiyorum. Bildiğim bir şey varsa, yalnızca yüzünü unutmaktan korkuyorum. Gel diye yazmıyorum bunları sana. Sadece seni böylesine çok sevmem neyine yetmedi onu merak ediyorum. Sana böylesine bağlanacağım aklımın ucundan bile geçmezken, nasıl oldu da kalbimin içini deldi geçti. Bunca acıyı çekmeme rağmen, sana hiç dokunamayacak olmam yakıyor canımı. Ama bir başkası, bunların hiç birini yaşamadığı halde sana sahip olacak. Neden?
İyi geceler
Bu zamana kadar okuduğum kitaplar, yaşadığım deneyimler, gördüklerim, bildiklerim…
acısıyla tatlısıyla kendimi bu yaşa kadar büyütüp yürütmenin, için kan ağlarken bile dik durabilmemim, elbet bunda da bir hayır vardır diyip kötünün içinde iyiyi görmemin, her defasında düştüğüm yerden daha güçlü kalkmamın ve her şeye rağmen diyebilmemin en büyük destekçisi inancımdı.
Şuan nerde, ne vaziyette olursanız olsun kendinize inanmaktan asla vazgeçmeyin.
Nerede gereksiz salak insan var beni bulur? Kız aval aval bana bakıp sırıtıyor hastayım ayakta zor duruyorum iki büklüm halde iki kere baktım hala dümdüz suratıma bakıyor normal misin sen bir de ezik zannetmesi yok mu karşısındakini beyinsiz tanışıyor muyuz diye sinirle sordum yok yok dedi sonra asansör geldi bindi doldu ben binemedim daha neler dicektim de ne aval aval bakıyorsun sanki ilkokul çocuğu.Erkek fln baksa yine anlarsın da doğru olmasa bile kız ne ayak ya ben kendimi bişey sanıyorum havasında salak.
Yaşamak umrumdadır
ben
topraktan sıyrılıyorum
buğular
ve aşiret rüzgarları kanımda.
arklardan gece vakti sular
kaç zaman ayaklarıma
yaslı bir selam gibi dokundu
kopartılmış yapraklarımdan ibaretti hüzün
dedim rahmet yağar ben yürürken
gece benim ardımda
taşıdım kara gençliğimi dağların damarında
hep döşümde yaratkan, patlayıcı bir kimya
beynimde hep manalı bir uçurum.
benim hayranlığımdan inlerdi şehir
ben atlara ve uzaklar hayrandım
kendi ehramlarını bile tanımayan kadınlar
ansızın patlak verirdi baharda.
dudaklarımda çürükler vardı
dağ çiçeklerinden ötürü.
ırmaklara salardım kendimi
ruhumda kaynar adımlarla gezinen dünya
bana hain sevgilimdi.
İsmet Özel