Birini sevdiğin zaman her şeyinle tamamlanacak olduğunu mu sanıyorsun
Okunması gereken tüm kitaplarını bitirsende, şiirlere, şarkılara eşlik etsende , filimlere ve hatta yeni ilişkilere sığınsanda bu sana yetmeyecek
Umudu kuşlarda, hayallerde, umutlar da bir insan sesinde aramayı bırak
Önce kendini tanı ne istiyor, istediğin olunca tamam olacak mısın
Buna gerçekten inanıyor musun yani ne istediğinde doğrunun bu olduğuna
Kendini bulamadın ki henüz, acılarını onarmadın tedavini bir başkasının varlığın da aramak ne zavallılık
Kaç kışın kaç baharın kaldı
Çürüyen bir beden için de tükettiğin kum saatinin son tanesini mi bekliyorsun kendin için hayallerin uktelerin için son bir kum tanesini mi bekliyorsun
Kendinle yüzleş, sessiz kal bir yol kenarında dinle, dinle nefesini kalp sesini
Hiç bir şeye hazır değilken kendinin ne istediğini bilmezken sadece duygularını beslemek için ilkel seni memnun edemezsin.
Kendini keşfetmek ile başla...
Kendi bağımsızlığını, hiç değilse yalnız kendin için yaşayabilmek. Yıkmadan, incitmeden, yorulmadan, yılmadan. Başka biçimde yaşamla bağdaşmaya olanak var mı.
"İnsan huzursuz olunca, mutsuz olunca her şey boş geliyor. Eksik kalıyor, boşluk kalıyor insanın içinde. Öylece ilerliyorsun. Mutsuz yaşamak yaşamak mıdır? İnsan bir şekilde kendini tanıyıp mutlu olmayı bulmalı. Sen bulmak için ayrıldın okuldan. Doğru olan buydu. Yoksa hayat, Tolstoy'un, "Savaş ve Barış" romanında geçen cümlesi
"Resim, heykel gibi şeyler yapmadığın, kendin dışında bir şeyler üretmediğin için çok mutluyum. Senin sanatın yaşamın oldu. Sen kendi kendini besteledin; yaşadığın günler senin sonelerindir."