“Nizam-ı Âlem, Nizam-ı Âdemdir” sözünü duyduğumdan beri unutmamak için kendime sık sık hatırlatırım. Alemi oldurmak için, önce ademi oldurmak gerekir diyor.
Düşününce nasıl derin, nasıl anlamlı bir cümle değil mi ?
İnsan kendisi olmadıkça geriye kalan hiçbir şey tamamlanmıyor aslında. Ben bunu idrak ettiğimden beri her şeye bu açıdan bakmaya çalışıyorum.
Önce sen ol diyorum. Önce kendi huzurunu yakala. Önce kendinle ilgilen, başkalarıyla değil.
Kendisiyle barışık olmayınca insan herkesle savaş halinde oluyor, bu hep böyledir.
İç huzurumuzu kaybedince dünyaya da umutsuz bir pencereden bakıyoruz.
Ama bi huzurlu olmayagör nice dertler gözüne görünmez hale geliyor.
Önce inançlı, merhametli, vicdanlı, iyi işler peşinde koşan adem ol.
Bak sonra alem nasıl da düzeliyor...
Yılların rüzgâr gibi geçmesine öfkelenme. Gençliğe yakışan tutkuları gülümseyerek teslim et. Geçmişte yapamadığın şeylerin, yapabileceklerini engellemesine izin verme. Rüzgârın yönünü değiştiremediğin zaman, yelkenlerini rüzgâra göre ayarla, insanlara göre değil. Çünkü dünya, karşılaştığın fırtınalarla
değil, gemiyi limana getirip getiremediğinle ilgilenir. Arada isyana yeltenecek olursan hatırla ki, evreni yargılamak olanaksızdır. Onun için kavgalarını sürdürürken bile kendinle barışık ol.
Vazgeçmelisin bazen
çünkü çok seversen kırılırsın
bırak acın yüreğinde kalsın
bırak mutluluktan bahsetsin başkaları
sen kendinle kal hep
tatlı bir gülümsemede ara yüzünü
çıplak bir rüzgarın sesinde bil
çalan son şarkının da, bizim için çaldığını
küçük bir kulübe yap kendine
kırık bir yüreğin
kırık bir saatin atışından bil zamanın geçtiğini
bırak saçlarına düşen aklarda arama gençliğini
gökyüzüne daha fazla bak
biraz mavi
biraz özgür
ve biraz da umutla karşıla geçip giden ömrünün
sonbaharını
mutluluktan bahset geceleri
gidenleri sevgi ile yad et
bir balkon kenarından bak dünyaya
yeşiliyle sev
karakterli bir hayat yaşa
bırak acılarında seninle gelsin
hüzünlü olduğun için suçlama kimseyi
yalnızlığınla barışık ol..
Çocukların, kadınların ve hayvanların öldürülmediği, değersizleştirilmediği, yaşamaktan keyif aldığı bir Türkiye dileğiyle...
Kimseye boyun eğme. Kendine güven. Cesaretli ol. Kendi yaşamını idame ettirebilecek düzeye eriş. Karşı koymayı öğren. Hakkını ara. "El alem ne der?" demek yerine, "Bu benim hayatım, size ne?" de. Seni sevmeyenleri, değiştirmek isteyenleri, kısıtlamaya çalışanları, dinlemeyenleri, anlamayanları, aşağılayanları ve mutsuz edenleri hayatında tutmak için çaba harcama. Kendinle barışık ol. Başka bir hayatın daha olmadığını sık sık kendine hatırlat. Hayatını daha yaşanabilir bir hale getirmek senin elinde. Kendine değer ver. En çok kendini sev. Sana ait olan hayatı yeniden inşa etmek için geç değil!