insan kendini her an yeniden yaratır. kim olduğunu durmadan şekillendirir. karşılaştığı insanlar, esen rüzgar, okuduğu bir kitap, öylece boş boş tavana bakarken düşündüğü bir an, hepsi o hamura çentikler atmaya, o duvara renk katmaya devam eder. yeni yeni pencereler açmaya, bazı kapıları kapatmaya... kendinle tanış ama tanıdım deme, kendini bulmaya çalışmak da sanki biraz beyhude. yol uzun, kim bilir?