Bilmenin efendiliği. Aynı konu üzerine çalışanlar arasında konu üzerindeki bilgi seviyesi farklılığı, fazla olanı az olana efendi yapar. Efendi olan diğerini yönetir-yönlendirir.
Yönetim sahibi olmak, ahmak ve beceriksizi kibirli yaparken zeki ve becerikliyi izzetli yapar. İzzet ise karşısındakini kırmadan, yaralamadan yönetmedir. Kibir ise bir insanın bir insana en fazla zarar verecek duygusudur. Kibrin cezası kin duyulmaktır. Kin ise tüm saldırı türlerinin ani ve seçimsiz fırlamasına sebep olabilir.
Aynı şeylerin tekrarıdır zihni körleştiren. Zihni körlük yok olmak değilse de yok olmaya mahkumlaşmış sıradanlıktır.
Yaşamaya mahkum yaratılırız ama mahkum gibi yaşamamak elimizdedir. Bu yüzden elimizde olan kudretten öte iradedir, irade sahibi olmak seçimleri doğurur.
Günler geçer, durmadan bir şeyleri tanımlar dururuz. Tanımları anlam havuzuna doldurur boğulmadan yüzmeye çalışırız. İşimize yarayan bir fikir, can simidi oluverir; hayata tutunuruz. Tutunmak yetmez bir süre sonra anlamsızlık, sıradanlık, sıkılganlık, abesiyet dalgaları hucüma başlar. Yaşama tutunmanın yaşamaktan daha da zorlaştığını düşünürüz. Artık ya rüzgarın dinmesini bekleriz çaresizce ya da serçe kuşu misali gelişip dalgaların arasında sörfe dalmayı.