"ilk vahiy kendisine iletilen Hz. Muhammed, Kierkagaard'ın deyimi ile "korku ve titreme" içinde eve gelip üzerinin örtülmesini istemiştir. Halktan kaçıp inzivaya çekilmeyi bir alışkanlığa dönüştürmüşken, artık içinden kaçtığı halkı düzeltmekle sorumluydu. Neyden kaçtıysa ondan sorumlu yapılmıştı."
Kaçmanın Felsefesi-Furkan Yanmaz
İnsan sadece başka birine veya topluma karşı mı suçluluk hisseder? Ya da suçluluk sadece yapılan bir eyleme yönelik mi hissedilir? Bazen nedeni yok diye düşündüğümüz ama bizi kötü hissetmeye yönelten hisler belirir. Bu durumu düşünmekten kaçar, bu histen çıkmak isteriz. Sanki bir dehliz gibi bizi içine çekeceğinden korkarız. Korktukça uzaklaşmaya, yokmuş gibi davranmaya çalışırız. Üzerini örttüğümüzü düşünürüz ama hep oradadır. Her fırsatta kendini hissettiren bu his "Varoluşsal suçluluk" duygusudur. Varoluşsal suçlulukta yapılanlar için değil aksine yapamadıkların ve ihmalin yüzünden kendini suçlu hissedersin. Bu durumu terapide ya da çevrenizde "Ne istediğimi bilmiyorum?" diye ifade edersiniz. Aslında bu sorunun muhatabı sizsiniz. Ama biz bu soruyu sormaktan kaçarız. Kendi potansiyelimizi gerçekleştirmekten korkarız. Neticede kaçtığımız, koktuğumuz bu duyguyu bastırmaya, bilinç dışına itmeye çalışırız. "Nedenini bilmediğim kötü bir his" dediğimiz kendimize olan suçluluğumuzdur. Kendimize rahatlıkla itiraf etmemiz, kendimizi ve hayatı keşfetmemizi gerektiren bu itiraf, sonuna kadar açtırır kapıları hayatımızda. Kierkagaard'ın da dediği gibi "Kurtuluş kendisi olmayı istemeyi seçmesi ile gerçekleşir." Unutma var olduğun sürece bunu kendine borçlusun.
Moliere son yazdığı "Hastalık hastası" oyununu oynarken sahnede kan kusmaya başlar. Yere yığılır. Herkes bunu oyunun bir parçası zannederek ayakta alkislamaya baslar. Moliere ölüme alkislar içinde gider. Aynı gece saat onda veremden ölür. Kierkagaard "Meseller" kitabında şöyle diyordu." Sanırım dunyanin sonu, her şeyin bir şaka olduğunu sananlarin yükselen alkışları arasında gelecek."Açlıklar, salgınlar, katledilen hayvanlar. Yanan bir dünya, kan kusan bir doğa. Ve bir tiyatro gibi sanki olup bitenden habersiz seyreden biz insanlar. 
Meseller 
Hastalık Hastası 
Soren Kierkegaard
Sadece seyreden biz insanlar.
Tiyatronun kulisinde bir gün yangın çıkmış. Palyaço haber vermek için sahneye gelmiş. Herkes bunun bir şaka olduğunu sanıp alkışlamaya başlamış. Palyaço uyarmaya devam ettikçe alkışlar daha da hızlanmış.
Kierkagaard "Meseller" kitabında şöyle diyordu;
"Sanırım dünyanın sonu, her şeyin bir şaka olduğunu sananların yükselen alkışları arasında gelecek."
Fransız tiyatro yazarı ve oyuncusu Moliere son yazdığı "Hastalık Hastası" oyununu oynarken sahnede kan kusmaya başlar, yere yığılır.
Herkes bunu oyunun bir parçası zannederek ayakta alkışlamaya başlar.
Moliere ölüme alkışlar içinde gider. Aynı gece veremden ölür.
Savaşlar, açlıklar, ölümler, katledilen hayvanlar...
Yanan bir dünya, kan kusan bir doğa... Sadece seyreden biz insanlar. 😥
Fransız tiyatro yazarı ve oyuncusu Moliere son yazdığı "Hastalık Hastası" oyununu oynarken sahnede kan kusmaya başlar, yere yığılır. Herkes bunu oyunun bir parçası zannederek ayakta alkışlamaya başlar. Moliere ölüme alkışlar içinde gider. Aynı gece saat 10'da veremden ölür.
Soren Kierkagaard "Meseller" kitabında şöyle diyordu; "Sanırım dünyanın sonu, her şeyin bir şaka olduğunu sananların yükselen alkışları arasında gelecek."Savaşlar, açlıklar, salgınlar, ölümler, katledilen hayvanlar,yanan bir dünya ,kan kusan bir doğa .Ve bir tiyatro gibi sanki olup bitenden habersiz seyreden biz insanlar...
Tiyatronun kulisinde bir gün yangın çıkmış.
Palyaço haber vermek için sahneye gelmiş. Herkes bunun bir şaka olduğunu sanıp alkışlamaya başlamış. Palyaço uyarmaya devam ettikçe alkışlar daha da hızlanmış. Pek çok kişi yanarak can vermiş.
Fransız tiyatro yazarı ve oyuncusu Moliere son yazdığı "Hastalık Hastası" oyununu oynarken sahnede kan kusmaya başlar, yere yığılır. Herkes bunu oyunun bir parçası zannederek ayakta alkışlamaya başlar. Moliere ölüme alkışlar içinde gider. Aynı gece saat 10'da veremden ölür .
Kierkagaard "Meseller" kitabında şöyle diyordu; "Sanırım dünyanın sonu, her şeyin bir şaka olduğunu sananların yükselen alkışları arasında gelecek.
"Savaşlar, açlıklar, salgınlar, ölümler, katledilen hayvanlar. Yanan bir dünya, kan kusan bir doğa. Ve bir tiyatro gibi sanki olup bitenden habersiz seyreden biz insanlar.
Fransız tiyatro yazarı ve oyuncusu Moliere son yazdığı "Hastalık Hastası" oyununu oynarken sahnede kan kusmaya başlar, yere yığılır. Herkes bunu oyunun bir parçası zannederek ayakta alkışlamaya başlar. Moliere ölüme alkışlar içinde gider. Aynı gece saat 10'da veremden ölür.
Kierkagaard "Meseller" kitabında şöyle diyordu; "Sanırım dünyanın sonu, her şeyin bir şaka olduğunu sananların yükselen alkışları arasında gelecek."Savaşlar, açlıklar, salgınlar, ölümler, katledilen hayvanlar.
Yanan bir dünya, kan kusan bir doğa. Ve bir tiyatro gibi sanki olup bitenden habersiz seyreden biz insanlar...
Molière
Soren Kierkegaard
Tiyatronun kulisinde bir gün yangın çıkmış. Palyaço haber vermek için sahneye gelmiş. Herkes bunun bir şaka olduğunu sanıp alkışlamaya başlamış. Palyaço uyarmaya devam ettikçe alkışlar daha da hızlanmış.
Kierkagaard "Meseller" kitabında şöyle diyor;
"Sanırım dünyanın sonu, her şeyin bir şaka olduğunu sananların yükselen alkışları arasında gelecek."
Fransız tiyatro yazarı ve oyuncusu Moliere son yazdığı "Hastalık Hastası" oyununu oynarken sahnede kan kusmaya başlar, yere yığılır. Herkes bunu oyunun bir parçası zannederek ayakta alkışlamaya başlar. Moliere ölüme alkışlar içinde gider. Aynı gece saat 10'da veremden ölür.
Savaşlar, açlıklar, ölümler, katledilen hayvanlar...
Yanan bir dünya, kan kusan bir doğa...
Sadece seyreden biz insanlar.
Rojekê li pişt şanoyê şewat derket. Palyaço derket ku xeberê bide. Her kesî fikir kir ku ev henek e û dest bi çepikan kirin. Ez difikirim ku dawiya dinyayê dê di forma çepikan de ji kesên ku difikirin ku hemî tişt henek e.
// Soren Kierkagaard
Her şey çok hızlı gelişti, insanlar birdenbire her şeyle ilgilenir ve aynı zamanda hiçbir şeyle ilgilenmez hale geldiler...(Kierkagaard)
Tiyatronun kulisinde bir gün yangın çıkmış. Palyaço haber vermek için sahneye gelmiş. Herkes bunun bir şaka olduğunu sanıp alkışlamaya başlamış. Palyaço uyarmaya devam ettikçe alkışlar daha da hızlanmış.
Kierkagaard "Meseller" kitabında şöyle diyor;
"Sanırım dünyanın sonu, her şeyin bir şaka olduğunu sananların yükselen alkışları arasında gelecek."
Fransız tiyatro yazarı ve oyuncusu Moliere son yazdığı "Hastalık Hastası" oyununu oynarken sahnede kan kusmaya başlar, yere yığılır. Herkes bunu oyunun bir parçası zannederek ayakta alkışlamaya başlar. Moliere ölüme alkışlar içinde gider. Aynı gece saat 10'da veremden ölür.
Savaşlar, açlıklar, ölümler, katledilen hayvanlar...
Yanan bir dünya, kan kusan bir doğa...
Sadece seyreden biz insanlar...